qaçan hıcqırıqlara manee ola bilmedim. O gün bu mesaĵı yollayanda da aĝlamışdım. Bütün yol boyunca aĝlamışdım eslinde. Qıpqırmızı gözlerle qayıdmışdım ölkeme. Sevdiyim adamdan ayrı ve qarnımda bir uşaqla böyüdüyüm evin qapısından girmişdim.
"Deniz ana."
Eşitdiyim ses ile fikirlerden ayrılıb metbex qapısında elinde stekan mene baxan Efe'ni gördüm. O qeder şirin görünürdü ki, yanına gedib yanaqlarından öpdüm.
"Buyur ezizim."
"Suyum bitdi."
Elinden stekanı alıb diger elimle de elinden tutaraq metbexe girdik ve suyunu doldurub masaya qoydum. Onun stula nece oturduĝunu izledim. O oturduĝdan sonra mende yerime oturaraq yarım qalmış seher yemeyime davam etmeye çalışdım.

--

Qarşımda ezab çeken adama baxdım. Özümü görürdüm onda. Dünen axşam olanlar, Ayşe'nin gedişi Ayaz'ın sonunu hazırlamış kimi idi.
"Ged arvadını getir!"
Söylediklerim ile ciddi baxışlarını mene çevirsede dodaqlarına kinayeli bir tebessüm qonmuşdu.
"Meni sevmeyen arvadımı getirim? Saĝ ol dostum bir daha aldadılmaq kimi bir niyyetim yoxdur."
Haqlı idi. Söyleyecek bir şeyim olmadıĝı üçün susmaq qerarına gelmişdim. Gözüm saada sataşanda ise Deniz'i hekime aparacaĝımı xatırlamişdım..
"Men gedirem"
Ayaz bu sefer ciddi bir şekilde mene baxırdı. Normal hallarda çox vacib bir şey olmadıĝı müddetce şirketden tez çıxmazdım. Gökhan da, Ayaz da çox yaxşı bilirdiler bunu.
"Deniz'i hekime müayineye aparacaĝam. Efe'ni de Melek xanım'ın yanında qoyacayıq."
Üzündeki razılıq ifadesini göre bilirdim. Deniz üçün narahat olduĝunu bilirdim. Bu veziyyeti yox saymaqa çalışaraq oturduĝum yerden qalxdım ve qapıya doĝru irelileyerken seslenmesi ile dayanmaq mecburiyyetinde qaldım. Ona doĝru çevrilmeden söyleyeceyi şeyleri gözledim. Eslinde ne deyeceyini bilirdim. Belke de bu sebebden üzümü çevirmemişdim.
"O uşaqa ata olacaqsan mı?"
Texmin etdiyim şeyi söylemişdi. Cavabını menim bele bilmediyim bezen cavabından qorxduĝum sual idi bu. Men daha özüm bele bunu bilmezken nece vereydim ki

<< 1 ... 23 24 [25] 26 27 ... 200 >>