cavabını?
"Ehmed?"
"Bilmirem Ayaz."
Bir şey söylemesine imkan vermeyerek otaqdan çıxdım. Boynumdakı kalustuku biraz boşaldaraq lifte keçdim. Qebul ede bilmirdim. O uşaqı qebul etmek isdesem de qebul ede bilmirdim. Çox berbad bir hiss idi bu. Başa düşmürdü kimse meni. Ìçimde neler yaşadıĝımı, neler düşündüyümü kimse bilmirdi.. Liftin dayanması ile qapıya doĝru yöneldim. Nefesim daralırdı. Bu duyĝu, bu heqiqet her keçen gün meni daha pis hala salırdı. Avtomabile mindikden sonra özümü sakit olmaĝa mecbur etdim. Biraz olsun sakit olmalı idim. Beli, canı yansın ve ezab çeksin isteyirdim amma bacarmırdım. Qezeble qaza basıb heç yavaş olmayacaq şekilde avtomabili işe saldım.

--

Gözüm arada ixtiyarsız yanımdakı adama baxırdı amma bir şey deyer qorxusundan tez gözlerimi qaçırdırdım.
Eve bizi götürmeye gelende de çox gergin idi. Efe'ni anamın yanına qoyarken avtomabilden enib anamla danışmamışdı bele. Bu veziyyet bes qeder qanımı qaraltmışdı qezebinden çekindiyim üçün susmuşdum.
Yol boyu avtomabilde çalan musiqiden başqa ses olmamısdı. Xestexananın dayanacaqında avtomabili saxlayandan sonra mene mehel qoymadan avtomabilden enmişdi. Bu hereketine de fikir vermemeye çalışaraq avtomabilden endim. Menim enmeyimle avtomabili kilidledi ve yene meni gözlemeden xestexanaya doĝru addımladı.
Hekimin otaĝına çatana qeder o önde men arxada gedmişdik. Otaĝın yan terefinde katibe otururdu. Xefif qarabuĝdayı biri idi ve Ehmed'i görende üzüne bir tebessüm yerleşdirmişdi.
"Salam nece kömek ede bilerem?"
"Nil xanım ile görüşecekdik."
Qadın üzüne daha böyük bir tebessüm yerleşdirib.
"Qebuluna yazılmısınız?"
Qadının sesi incelikden qırılacaqdı, bir insan hem baxışları hemde sesi ile işve saça bilerdi mi?
"Xeyir, amma ona Ehmed Özen geldi demeyiniz kifayet edecek."
Ehmed'in de özüne inamına deyecek söz yox idi. Bu adam her zaman mı bele özünü beyenirdi, maraqlı idi. Hemişe men ondan uzaq durardım. Mene çox tehlükeli görünürdü. Ayaz ve Gökhan kimi deyildi. Ehmed ferqli idi.

<< 1 ... 24 25 [26] 27 28 ... 200 >>