Beli, men senin qelbini çox qırdım çox incitdim amma bilirdin sen meni. Bildiyin halda deli kimi sevirdin. Ah gözel qadınım menim!
Qovşaqda gözleyen Gökhan'ı görmeyimle düşüncelerimden ayrlıb sekiye doĝru yaxınlaşdım ve minmesi üçün dayandım. Gökhan avtomabile mindiyinde sual dolu gözlerle mene baxırdı.
"Ne baxırsan ele?"
"Heç."
Sesindeki kinaye eseblerime toxunurdu.
"Gökhan."
"Ne oldu danış?"
Bu gün bütün olanları eksiksiz olaraq Gökhan'a danışdıĝımda tek sözü "Yuh" olmuşdu.
"Ne?" dedim saymazyana.
"O senin arvadındır. Nece danışırsan sen arvadınla?"
Eseble mızıldadım.
"Gökhan bu evliliyin hansı şertler altında olduĝunu yaxşı bilirsen.."
"Bilirem, bilirem amma bu Deniz'in senin arvadın olduĝu heqiqetini deyişmir."
Haqlı idi. O menim arvadım idi. Ters ve dikbaş arvadım. Bezen de qorxaq. Hemişe de kederli. Deyesen bunun en böyük sebebi de men idim. Evime geldiyinden beri üzünün güldüyünü görmemişdim.
"Bilmirem Gökhan."
Sesim yorĝun çıxmışdı.
"Bax Ehmed her ne sebebe evlenmiş olursunuz olun, o senin arvadındır. Ona qarşı daha ince ve düşünceli davranmaĝa mecbursan. Ìstesen de, istemesen de. Üstelik birde hamiledi Deniz. Onun stresden ve kederden uzaq olması lazımdır. Sen ise ne edrsen? Dayanmadan incidirsen."
Aniden balıq çörek satılan dezgahın yanında saxladım maşını. Üzümü Gökhan'a doĝru çevirdim.
"Ele bilirsen asandı? Bir başqasının uşaqını qebul etmek? Hele birde sevdiyin qadın, bir vaxtlar uĝruna her şeyini qurban vere bileceyin qadının bir başqa adamdan olan uşaqını qebul etmek asandı?".
Susmuşdu. Bir şey deye bilmirdi. Deyecek bir şeyin olmadıĝını da bilirdim. Uzaqdan baxanda danışmaq asandı amma bu veziyyetin içine düşünce heç ne asan olmurdu.
Derin bir nefes aldım.
"Asan deyil Gökhan! Canım yanır hemde çox. Onun bir başqa adamdan hamile olmasını qaldıra bilmirem çox aĝır gelir. Men... Men o uşaq dünyaya geldiyinde nece davranacaĝımı inankı bilmirem."Özümü sakit olmaĝa mecbur ederek kreslolardan birine oturdum. Efe de televizorda cizgi

<< 1 ... 30 31 [32] 33 34 ... 200 >>