qezebli olduĝumu bilmirdim. Meni öpdüyü üçün mü yoxsa bele yarıda buraxdıĝı üçün mü, bilmirdim amma bildiyim tek şey varsa o bu gece davam etseydi ona qarşı durmaq bir yana qalsın qarşılıq verecekdim. Bu düşünce üreyimi bulandırmışdı. Ayhandan başqa bir adamla bele özel anlar yaşamaq heç düşünmemişdim ki men, düşunmemeli idim.
Az önce mızıldayaraq yatmışdı. Yene niye qezeblendiyini başa düşmenişdim. Her an mene qezeblenmek üçün behanesi vardı. Bir müddet boş nezerlerle tavana baxandan sonra beynimi meşgul eden sualı soruşmaq üçün cesaretlenmişdim.
"Ehmed?"
Uzun bir sessizlik olmuşdu. Cavab vermeyecek deye düşündüyüm anda.
"Nedir.?" deyen sesini eşitdim.
"Men o hekime gedmek istemirem."
Ne olduĝunu anlamadan Ehmed'i üstümde görmüşdüm. Bir eli ile müvazinetini saxlayıb aĝırlıĝını üstüme salmamaĝa çalışaraq diĝer eli ile üźümde olan saçlarımı çekdi.
"Niye?"
Sesinde açıq istehza vardı. Onunla mübahise etmek istemirdim. Amma o hekimede getmek istemirdim. Meni başa düşmeli idi.
"Keçmiş sevgilindi."
"Ola biler."
Sesi saynazyana çıxmışdı.
"Istemirem"
"Mentiqli bir sebeb söyle başqa hekim tapım"
Qezeble derin bir nefes aldım. Gözleri gözlerime istehzalı bir parıltı ile baxırdı.
"Keçmiş sevgilin olmaĝı mentiqli sebeb deyil?".
"Xeyir."
Qezeble yumruĝumu sıxdım. Açıq şekilde menimle eylenirdi.
"Men senin arvadınam."
Söylediyim söz ile özüne içinde bir dünya sör demişsim. Niye bele bir söz demişdim ki?
"Eee?"
Sesi artıq eylendiyini çox açıq belli edirdi.
"Ve erimin köhne sevgilisine müayine olmaq istemirem."
"Qısqanırsan yeni meni?"
Sesindeki istehza her saniye artırdı.
"Xeyir, narahat oluram sadece."
"Eminsen?"
Bu adam heqiqeten sebrimi yoxlayırdı. Tebii ki emin idim. Basqa ne ola bilerdi ki? Onu qısqanacaq deyildim.
"Beli eminem."
Bir müddet susdu düşünürdü amma gözlerini gözlerimden heç ayırmamışdı. Gözlerinden ne düşündüyü oxunmurdu.
"Yaxşı."
Bir an eşitdiyimin doĝu olub olmadıĝına emin ola bilmedim. Qebul edeceyini gözlemirdim amma o meni

<< 1 ... 35 36 [37] 38 39 ... 200 >>