yemeyine geri döndü.
"Efe de isteyir."
Menim danışmaĝım ile gözlerini Efe'den ayırıb mene çevirdi.
"Nece gedeceksiniz?"
Necemi gedeceyik? Yox bu adam sebrimi yoxlayırdı. Nece gedeceyimizi bilmeyecek qeder kor ola bilmezdi axı?
"Taksi deye bir şey var" deye pıçıldasım. Dodaqları kinaye ile qıvrıldı.
"Onu mende bilirem de menden icaze almadan nece gedeceyinizi soruşuram,"
Elimdeki stekanı sert bir şekilde masaya qoydum. Özümü sıxaraq.
"Gede bilerik mi?" dedim.
Meni bele diz çökdürmek onun xoşuna gelmiş olacaq ki üzündeki tebessüm her keçen saniye artırdı.
"Avtomabil idare ede bilirsen?"
"Beli."
Sesim bezmiş kimi çıxmışdı. Alt terefi bir yere gedecekdik ve vermediyi sual qalmamışdı.
"Senin ūçün en qısa vaxta bir maşın almaq lazımdır."
Bax indi aĝzım çaşqınlıqdan acıq qalmışdı. Ehmed? Mene maşın? Cümlesini bele qura bilmirdim. Mene qan udduran adam, her defe mene bir xidmetçi olduĝumu söyleyen bu adam mene maşın alacaqdı? Yox daha neler!
"Teccüblenecek bir şey yoxdur. Senin üçün almıram oĝlum üçün alıram. Yoxsa senin nece gedeceyin meni maraqlandırmır."
Az evvelki çaşqınlıĝım yerini kedere buraxdı. Xeyir, ne gözleyirdim ki? Bu adam mene qan udduracaĝına and içmişdi. Ne edersem edim onun bu davranışı deyişmeyecekdi.
"Bu günlük taksi ile gedin. Axşam sizi götürerem."
Bir şey söylemeden seher yemeyime davam etdim. Baxışlarının mende olduĝunu hiss edirdim amma ona fikir vermeneye çalışaraq çörekden bir parça qopardım.

--

Yene onu yaralamaĝı bacarmışdım. Amma ilk günkü kimi onu incidmek xoşuma gelmirdi. Daha evlendiyimiz bir hefde olmamış meni tesiri altına almışdı. Qezeble mızıldandım. Bu qadın menim sonum olacaqdı!
Gözlerimi üzünden ayıra bilmirdim. O qeder gözel idi ki. Bu an kederli olan üzü bele çox gözel idi. Bir qadına kederli üz ifadesinin yaraşmayacaĝını düşünerken yene yanıltmışdı meni Deniz. Her halı ve davranışları ile meni daha çox teccüblendirir ona olan qezebimi azaldırdı. Ona qarşı yumşalmaq istemesem de elimde deyildi.

<< 1 ... 39 40 [41] 42 43 ... 200 >>