Düyünleri bir bir açırdı.
Daha artıq fikirleşmeneye çalışaraq çayımdan son bir udum içerek ayaĝa qalxdım. Stula astıĝım penceyimi geyindim.
"Deniz gel."
Gelib gelmediyine baxmayaraq qapya doĝru yöneldim. Geleceyini bilirdim. Ayaqqabılarımı geyinib qapını açdım. Arxama çevrildiyimde Deniz'in qezeb dolu gözleri ile qarşılaşdım. Ehemmiyet vermemeye çalışaraq cibimden pul qabımi çıxardım. Elime gelen biraz naĝd pulu ve bir nece dene de kredit kartını ovucuna qoydum. Şifresini de söyledikden sonra onun qezeble gerilmiş bedenine baxdım.
"Ne oldu?"
"Bu nedir?"
Deniz'in sesini ilk defe bu qeder soyug esitmisdim.
"Pul ve kredit kartı ne ola bilerki?"
Sesimi en az onun qeder soyuq çıxarmışdım.
"Mene niye verdin?"
Olduĝum yerde mızıldanaraq derin bir nefes alıb özümü sakitleşdirmeye çalışaraq.
"Sen menim arvadımsan ve senin ehtiyaclarını düşünmek menim vezifemdir."
Ìnce qaşları istehza ile qalxmışdı.
"Demeli men senin arvadınam ve meni düşünmek senin vezifendi?"
"Deniz!"
Qezeble elindeki pulu ve kredit kartını elime verdi.
"Senin olan heçbir şeyi istemirem"
Yanımdan uzaqlaşarken qolundan tutaraq saxladım. Qezebli gözleri alov saçırdı sanki.
"Senin ne isteyib ne istemediyin mene maraqlı deyil. Sen menim arvadımsan ve mene layiq bir şekilde geyinmeli ve ona göre davranmalısan. Bunları da o sebebden verirem."
Bir şey söyleyine imkan vermeden elime verdiyi pulu ve kartı tekrar ovcunun içine qoydum ve qolunu buraxaraq açıq an qapıdan çıxdım.

--

Bir müddet açıq olan qapıdan gözlerimi ayıra bilmedim. Ehmed yene edeceyini edib getmişdi. Elimdeki kartı ve pulu qezeble sıxaraq qapını baĝlamışdım. Metbexe girdiyimde Efe'nin stuldan qalxdıĝını gördüm.
"Bitirdin mi yemeyini?"
Geeginliyi ola bildiyi qeder sesimde hiss etdirmemeye çalışmışdım.
"Beli."
"Yaxşı sen resm çek mende masanı toplayım sonra hazırlaşıb gederik olar mı?"
Üzünde mesum bir tebessūm "Olar." dedikden sonra resim çekmek üçün otaĝına gedmişdi.
Cibimden telefonumu çıxardaraq anamın

<< 1 ... 40 41 [42] 43 44 ... 200 >>