nömresini tapdım ve zeng vurdum.
"Qızım?"
"Ana ne edirsen?"
"Metbexte süfreni toplayıram sen ne edirsen qızım?"
"Mende anacan Ehmed işe getdi. Bizde Efe ile size gelmek isteyirik olar mı?"
"Elbette olar qızım gelin."
"Yaxşı ana bir azdan çıxarıq görüşerik."
"Görüşerik qızım ehtiyyatlı olun."
Bu analar hemişe bele idi. Yetmiş yaşımıza da gelsek ehtiyyatlı olun sözűnü her zaman deyecekdiler. Ax gözel anam eslinde bir bilse menim felaketimi, başıma gelenleri ne ederdi göresen? Düşüncelerimi bir yana buraxıb stolun üstündekileri topladım. Yemekleri de dolaba yerleşdirdikden sonra qabları da qab yuyan maşına qoyaraq Efe'nin otaĝına girdim.
Bu uşaq çox şirin idi. Oturmuş stul arxasında resm çekirdi. Yanına gettiyimde ne çekdiyi maraqlandırmışdı meni. Resimde ũç nefer vardı. Ìkisinin boyu normal ortadakının boyu biraz daha qısa idi.
"Necedir Deniz ana?"
Elindeki resmi böyük bir inamla mene gösterirdi. Bu xasiyyeti eyni ile atası idi.
"Çox gözeldir canım, onlar kimdir?"
Uzun boylu olanlardan birini gösterek atam dedi ortadakının da özü oldugunu söyledi. Son adamın anası olduĝunu söyleyeceyini gözleyerken menim adımı söyleyince bir an ne deyeceyimi bilmedim.
"Efe canım çox teşekkũr edirem."
Yanaĝından öpdüm. Bu nece gözel uşaq idi bele? Gözlerimin dolmasına mehel qoymayaraq onu qucaqladım. Bir müddet sonra özūmü geri çekerek dolabına yaxınlaşdım. Ne geyinmek istediyini soruşduĝumda dolabda gördüyü bir köyneyi ve şalvarını gösterdi. Dolabdan şalvarını götürdükden sonra köyneyini götürmeye çalışdım amma ilişmişdi. Zorla olsa köyneyi götürende kicik bir defterin düşdüyünü gördüm. Defteri bir kenara qoyaraq Efe'nin paltarlarını geyindirdim. Efe paltarlarını geyindikden sonra yene resim çekmeye geri dönmuşdü. Defteri elime alaraq otaqdan çıxdım ve pillekenleri qalxaraq öz otaĝıma keçdim. Yataĝın kenarında oturaraq elimdeki defteri açdım. Defterin sehifeleri gül etri saçırdı. Ilk sehifeni açdıĝımda yaşadıĝım şok ile ne edeceyimi bilmedim amma oxumaqıma da

<< 1 ... 41 42 [43] 44 45 ... 200 >>