belli ki gözlerini sevgi kor etmisdi.

--

Bütün günümü Deniz'i dũşünerek keçirmişdim. Özellikle de telefonu üzüme söndürenden sonra beynim onunla meşgul olmuşdu. Meni qezeblendirmemeli olduĝunu hele de öyrenmemişdi.
Ayaz'ın evine geden yola döndüyümde bu adamın niye şeherden uzaq bir yerde yaşadıĝını daha yaxşı anlamışdım.
Sessiz ve sakit idi. Özünü dinlemek üçün, her şeyden uzaq qalmaq üçün çox uygun bir yer idi bura.
Qapıya yaxınlaşanda mühafizeçiler qapını açdı. Avtomabili evin önünde saxlayıb aşaĝı endim. Deniz ve anası çardaqda oturmuşdu Efe ise baxcanın diger terefinde oyun oynayırdı. Meni gormesi ile qaçaraq boynuma sarıldı. Yanaqlarından öperek mene doĝru gelen qadınlara çevirdim baxışlarımı. Melek xanımın meni sevmediyini bilirdim. O qadın meni çox tehlükeli ve sert olaraq bilirdi ve buna buna göre de menden heç xoşu gelmezdi. Buna da her zaman hereketleri ile belli ederdi. Gökhan ve Ayaz'a qarşı daha xoş münasibette iken mene qarsı mesafeli idi.
"Axşamın xeyir."
"Axşamın xeyir Ehmed bey."
Üzümde yaranan tebessüme manee ola bilmemişdim. Melek xanım heqiqeten çox ters qadın idi.
"Mene Ehmed deye bilersiniz."
"Bele yaxşıdır Ehmed bey."
"Siz bilersiniz Deniz gedek."
Bir şey söylemeden Efeni arxa oturacaqa otuzdurduqdan sonra ön terefe keçdim. Deniz anasına qucaqladıqdan sonra qapını açaraq yan terefimde oturdu.
Avtomabili ise salıb baĝcadan çıxdım. Deniz'in menim gelisimden heç memnun olmadıĝını ilk anda anlamışdım. O Ayaz ın evinde çox xoşbext idi. Her zaman bu bele idi...
"Ehmed?"
Adımı söylemesi ile baxışlarımı qısa bir an yoldan ayırıb ona çevirdim.
"Buyur."
"Bu gün restoranda yemek yeyek?"
"Niye?"
"Men axşam üstü yemek hazırlamadım indi gedib yemek hazırlamaq istemirem. Yorgun kimiyem biraz."
"Yaxşı"
"Ciddi deyirsen?"
Sesindeki heyecan ve teccüb o qeder açıq belli olurdu ki gülmemek üçün zorla saxladım özümü.
"Deniz fikrimi deyişerem."
"Yaxşı, yaxşı"
Yolun davamını sessizlikde keçirmişdi. Avtomabili gözel bir

<< 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 200 >>