qapısına gedecek çox adam vardı. Üstelik sadece gözel deyil çoxda gözel üreye sahib idi. Her kese qarşı bele idi ve elke de bu sebebden Ehmede döze bilmişdi. Onun delisov hal ve hereketlerini çekmişdi. Biranlıq özümü Selma’nın yerine qoydum. Ehmed’i sevdiyimi düşündüm. İçimde qeribe bir hiss yaranmışdı. Adını bilmediyim bir hiss idi bu.Men hesab edirdim Selma kimi reaksiya vermezdim içimde ki şübheyi Ehmed’e söyleyerdim. Ya he ya yox deyen biriydim men ve heyatım boyunca da hemişe bu cür davranmışdım. Bir Ayxan meselesinde biraz daha yumşqaq davranmışdım ve özümden taviz vermişdim amma yene de… Gözlerim dolmuşdu. Onu xatırlamaq mene xoş gelmirdi. Onu artıq fikirleşmemeli ve xatırlamamalıydım. Amma çox heyif ki hele de xatırlayırdım. Onun ilk iş yoldaşı mövzusundan çıxdığımız günü xatırlamam ile medemin bulanmasına mane ola bilmedim. O gün heyatımın en berbad günlerinden biri olması gerekdi. Eslinde her şey artıqlamasıyla gözeldi menim üçün o axşam. Evimde oturub film izleyerken qapı zeng çaldı. Qapını açmadan önce kim olub -olmadığına baxdığımda Ayxan’ı görünce çox teeccüblenmişdim ve qapını açmışdım.Xefif sendeleyerek içeri girmişdi.
‘’Ayxan Bey.’’
‘’Deniz.’’
Bir söz demeyime imkan vermeden qapını bağlamışdı ve meni divarla öz arasında diremişdi.
‘’Ayxan Bey siz…’’
‘’Deniz çox gözelsen.’’
Serxoş olduğu nece geldi söylediyi sözlerden ve içki qoxan nefesinden artıqlamasıyla hiss olunurdu.
‘’Ayxan bey siz serxoşsunuz.’’
‘’Beli.’’
‘’Qehve hazırlayım size?’’
Meni daha çok sıxışdıraraq ‘’Xeyr Deniz heçne etme.’’ dedi ve danışmağıma imkan vermeden dodaqlarımı dodaqlarına hebs etmişdi. Sonrası ise xatırlamaq istemeyeceyim qeder iyrenc ve qaranlıqdı…
Axan gözyaşlarımı silerek defteri elime aldım ve sofadan qalxaraq yataq otağına keçdim. Defteri tekrar çantama qoyaraq Efe’nin otağına girdim. Sofada oturmuş cizgi film izlediyini görünce heç bir şey söylemeden yanından uzaqlaşaraq metbexe daxil oldum. Axşam yemeyi üçün bir şey bişirmek bu deqiqe en mentiqli

<< 1 ... 56 57 [58] 59 60 ... 200 >>