olmaq insanı arıĝladmaz kökelderdi deyil mi? Ele ise men niye bele arıqlamışdım? Hem öz heyatımı, hemde körpemin heyatını riske atmaĝa başlamışdım. Beli, her ne qeder evli bir adamdan hamile qalmış olsam da o menim de körpemdi. Ona sahib çıxmaq mecburiyyetinde idim, anası olaraq onu her cür pislikden qorumalı idim. Daha artıq düsünmemeye çalısaraq gece paltarımı geyindim ve paltarlarımı kirli paltarların olduĝu sebete ataraq otaqdan çıxdım. Ehmed helede eyni veziyyetde programı izleyirdi. Bir ara qısa bir an baxışlarını mene çevirse de sonra tekrar ekrana geri çevirmisdi. Mehel qoymadan yataĝın diger terefine keçdim ve yorĝanı qaldırıb yataĝa girdim. Yüngül yatar veziyete gelib yataq baslıqına söykendim.
"Ehmed."
Sesimdeki nida narahat edirdi. Ondan qorxduĝumu ve çekindiyimi ses tonumla bele belli edirdim. O ise mene baxmadan sadece "Nedir?" demişdi.
Onun bu soyuĝ münasibetine fikir vermemeye çalışaraq ellerimi bir birine sıxdım. Güc almaqa çalışırmış kimi, buna ehtiyacım vardı.
"Ne olacaq bele?"
Dedim sesim bu sefer daha güclü ve inamlı çıxmışdı. Gözlerini ekrandan ayırıb mene çevirerek basa düşmeyen bir ifade ile bir müddet meni süzdükden sonra yanındakı pultu eline aldı ve televizoru söndürdü. Pultu yataĝın kenarına qoyduĝdan sonra tekrar baxışlarını mene çevirdi ve
"Ne, ne olacaq?"
Sesi sert deyildi amma sebirsiz idi. Derin bir nefes alıb ona baxmaqa davam ederek.
"Men ayrılmaq isteyirem."
Deye mızıldadım. O an gözleri alov kimi pardamaĝa baslamışdı ve üzünde heçde xoş olmayan kinayeli bir tebessüm yaranmışdı.
"Iki gün yaxşı davrandım deye sene qarşı yumşaldıĝımı mı düşündün?"
"Ne?"
Qolumdan sert bir sekilde dartaraq meni özüne teref çekdi. Aramızda yox deyilecek qeder az bir mesafe qalmışdı, nefesini üzümde hiss edirdim.
"En başından ne dedimse odur Deniz. Düşüncelerinle, ne hiss ettiyinle zerre qeder maraqlanmıram. Men bu evlilikde boşanmaq deye bir şeyin olmadıĝını en başında demişdim."
Qezeble qolumu xilas etmeye çalışdım amma ne mümkün

<< 1 ... 67 68 [69] 70 71 ... 200 >>