daha möhkem tutmaqa baslamısdı.
"Ehmed istemirsen meni, ve men senin pis davranışlarından bezmişem."
"Yaxşı davranmayacaqımı en basında demisdim."
Haqlı idi, heç bir zaman mene yaxşı davranacaĝına dair bir söz yada bir ümüd vermemisdi amma bu bele pis davranmaqına behane ola bilmezdi.
"Ona da bele davranacaqsan?
Qaşları yüngülce havaya qalxmısdı.
"Kime?"
"Körpeme." deye pıçıldadım.
Bir müddet boş nezerlerle mene baxdı. Sanki ne deyeceyini bilmirdi.
"Onu sevmeyeceyem" dedi evvelcd sonra mızıldayaraq "Ona pis davranmayacaĝam."
Dedi ve qolumu buraxaraq yataĝa uzandı ve arxasını çevirdi. Bir müddet onun küreyine baxa-baxa qaldım esitdiyimi hezm etmeye çalışdım. Özümü ele alaraq mende yataĝa uzandım ve arxamı ona çevirerek gözlerimi yumdum. Uzun bir sessizlikden sonra Ehmed'in.
"Onun günahı yoxdur." dediyini esitdim.
"Beli." deye bildim sadece.
"Niye demedin?"
"Neyi?"
"O adama, sevdiyin adama uşaqınızın olacaĝını."
Sesindeki kinayeni görmezden gelerek.
"Ele olmalı idi." deye mızıldadım.
"Söyleseydin belke de arvadını boşayar senin ve körpenin yanında olardı."
"Boşamazdı!"
Ìstezalı bir qehqehe çekerek.
"Boşaya bilmezdi olar o gözelim! O adamda ürek olsaydı seni tapardı. Seni heqiqeten sevmiş olsaydı indiye qeder yüz defe evlendiyimizi eşitmiş olardı ve buraya gelerek seni aparardı." dedi.
"Sen ele ederdin?"
"Xeyir."
Sesime biraz istehza qataraq.
"Özünün etneyeceyin şeyi başqa birinin etmeyini gòzlemek nece bir ziddiyetdir?" dedim.
"Çünki men birnece saatlıq hezz uĝruna ailemi riske atmazdı."
O an boĝazıma oturan yumru ile heç ne danısa bilmedim. Sõzleri o qeder cox canımı yandırırdı, özümü o qeder çox pis hiss etmeyime sebeb olurdu ki. Zorla udqunaraq.
"Xoşuna gelir?" dedim.
"Yat."
"Mene bir şeyler emr etmekden el çek."
"Sus ve yat."
Qezeble yorĝana daha çox bürünerek yatmaqa çalışdım. Bu adamın emirlerinden de özünden de tenge gelmişdim. Bir müddet daha yataqda herlendikden sonra yata bilmeyeceyimi anlayıb qalxdım. Ehmed'e gözüm

<< 1 ... 68 69 [70] 71 72 ... 200 >>