başqa sakitleşdire bilen de yox kimi bir şey idi. Arvadını sevirdi yada sevdiyine inanmaq isteyirdi. Bilmirem... Bele bir şeyin heqiqet olması ehtimalı bele üreyimin aĝrımasına bes edirdi. Gözümden axan yaşlara manee ola bilmirdim. Onu xatırlamaq bele mene ezab verirdi. Kaşki, kaşki evli olmayaydı. Ne gözel olardı. Hemişe xoşbext olardıq...
"Sabaha qeder orda qala bilmezsen bilirsen deyil mi?"
Eşitdiyim sesi ile irkilmişdim. Yanımda deyildi amma sesi bele meni qorxudmaqa bes edirdi. Eynimdeki gelinliyi az qala parçalayaraq çıxardandan sonra asqılı qara gece paltarını geyindim. Üzüme soyuĝ suyu neçe defe vurduĝumu bilmeden en sonunda makyajımın, daha doĝrudu axan makyajımın silindiyine emin olandan sonra desmalı götürüb quradım üzümü. Topuz olan saçımı da yolarcasına açdıqdan sonra yavaş addımlarla otaqa qayıtdım. Yataĝa baxmaq istemirdim amma mecbur idim.
Birazdan o yataĝa baxmaqdan başqa yatacaqdım da. Yataĝın kenarına geldiyimde Ehmed'in meni izlediyini görmüşdüm. Ona fikir vermemeye çalışaraq yorĝanı qaldırıb yataĝa girdim. Ehmed'e arxamı çevirib yataĝın en kenarına gelmişdim.
"Yıxılacaqsan."
Sesindeki istehza acıq görünürdü.
"Sene dexli yoxdur."
Bu sefer qehqehe çekmişdi.
"Ele şey olar? Sen menim eziz hamile arvadımsan."
Hamile sözünü söylerken sesindeki qezeb diqqetimi çekmişdi. Onu eşitmirmiş kimi gecen xeyre şekilinde pıçldadım. O ise bir şey sölemek yerine meni qolumdan tutub özüne teref çekmişdi. Daha doĝrusu altına almışdı desem yerine düşerdi.
Titreyirdim, qorxurdum bu adamdan. Bir müddet sadece gözlerime baxdı. O gözlerdeki qezeb o qeder açıq idi ki, niye mene qarşı bele qezebli idi heç cür anlaya bilmirdim. Ne etmişdim ki, men ona?
Eli üzümdeki saçı qulaqımın arxasına aparmışdı. Ve yene eli üzümde gezirdi.
"Onu da gözelliyinle serxoş mu ettin?"
Acı içinde udĝundum. Her zaman bunu üzüme vuracaqdı bilirdim. Bes her zaman bele aĝrıyacaĝdı mı üreyim? Dodaqlarıma toxunan dodaqlar ile fikirlerden ayrıldım. Onu itelemek üçün sinesine qoyduĝum

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 200 >>