gözlerimi yumdum. Onun nefesini boynumda, ellerini belinde hiss ederek nece yatacaqdım bilmirem amma bir ümüd idi...

Günler o qeder tez keçirdi ki, ne ara bir ayı bitirdiyimiz teccüblendirirdi meni. Bu bir ayda çox şey olmusdu. Ehmed öncelikle verdiyi sözü tutub meni basqa qadın hekiminin yanına aparmısdı. Sonra Ayşe ve Ayaz barışıb yeniden evlenmişdiler. Uzun müddet danısılmısdı evlilikleri ve toy merasimleri, tebii ki doĝulacaq körpeleri de. Ayşe'ni başda sevmesem de toyundan bir hefte sonra evime gelib menimle arasında olan problemleri hell etmeye calısması ile onu daha yaxşı tanınaqa ve tanıdıqca sevmeye baslamısdı.. Az qala her gün telefonla danışırdıq. Ona olanları danışıb hamile olduĝumu da demisdim. Amma o bunu Ayaz'ın ona çox önceden danışdıĝını ve ehemiyyetli olanının menim ve körpemin saĝlamlıĝı olduĝunu söyleyerek o mövzunu bir daha açmamısdı. Körpelerimiz haqqında danısmaq ise ikimizin de en sevdiyimiz mövzu halına gelmisdi.
Anama sabah hamile olduĝumu söyleyecekdim, evlendiyimiz artıq bir ay yarım olmusdu. Şübhelenecek zamanı keçmisdik ve anamĩn bu xebere çox sevineceyine emin idim. Nece qeribe idi deyil mi? Anama evlilikden kenar hamile qaldıĝını desem üreyi dözmeyecekken evli iken hamileyem desem dünyanın en xosbext insanlarından biri halına gelirdi. Qeribedir.
Özümü toplayaraq aynadaki eksime baxdım. Beyaz geyimim bedenime sarılmış kimi idi. Qarnımda yüngül şişlik xaric belli olan bir sey yox idi. Bu axsam is adamları üçün hazırlanmış bir devete gedecekdik. Ayaz ve Ayşe'de orda olacaqdılar ve bu menim özümü çox yaxşı hiss etmeyime sebeb olurdu. En azından qezebli bir heyat yoldasına iki dostla daha yaxşı döze bilerdim. Ehmed helede eyni idi, hele de qezebli idi mene qarsı ve o qezebin soyuyacaqdını hec düşünmürdüm. Kiçik qara el çantamı elime alaraq otaqdan çıxdım ve meni gözleyen Efe ve Ehmed ile aşaĝı enerek avtomabile eylesdik. Efe'ni anamın yanına qoyacaqdıq. Yene yol boyu sakitlik höküm süren avtomabili Ayaz'ın evinin qarsısında

<< 1 ... 70 71 [72] 73 74 ... 200 >>