yollara getdiyim xoşbextlik bu idi.
Keçmisi aĝlımdan sile bilmeyeceyimi çox gözel bilirdim. Yasadıqlarımı silmek, sehvlerimi düzeltmek üçün neler etmezdim ki? Men çox böyük bir sehv etmisdim. Bir heyranlıĝı, bir idealı sevgi olaraq düşünmüşdüm. Beli, men Ayhan'ı her zaman bir iş adamı olaraq bacarıqlı hesab edirdim ve hemise onun yanında işlemek istemişdim. Olmuşdu da xeyalım, amma çox pis şeylerin de olmasına sebeb olmuşdu. Evvelce o tecavüz... Sonra Ayhan'ın mene qarşı olan münasibeti, özünü eff etdirmek üçün etdiyi surprizler bunların hamısı meni tesirlendirmisdi. Ìlk anlardan onun iş adamı kimliyine olan heyranlıĝım da bunlarla birleşende sevgi deye düşündüyüm şeyi yaratmışdı. Özümü ele aldatmışdım. Böyük bir sehv ederek hem öz heyatımı hemde yanımda başqa bir insanın heyatını mehv etmisdim. Neticede Ehmed menimle körpem üçün evlenmişdi.... O da artıq olmadıĝına göre? Ezabla udĝunmaqima mane ola bilmedim. Ehmed menden ayrılmazdı deyil mi? Neticede körpem yox idi ayrıla bilerdi artıq.
"Ne düşúnürsen?"
Ehmed'in maraq dolu ses tonu ile baxışlarımı gözlerine çevirdim. Sesim titremesin deye çalışaraq "Uşaq da yoxdu artıq..." deye bildum sadece... O ise sebirsiz bir şekilde "Eee?" dedi. Özümü sakit olmaĝa mecbur ederek "Biz ayrılacayıq mı?" dedim. Bir qaşı şübhe ile havaya qalxmışdı ve qucaĝında oturduĝum adamın gerildiyini hiss ede bilirdim. Xoşu gelmemişdi bu mövzudan çox açıq belli idi.
"Ayrılmaq mı isteyirsen?"
Sesi çox soyuq çıxmışdı. Az evvelki mehriban ve mene qarşı daha yumsaq olan adam getmişdi yerine evvelki Ehmed gelmisdi.
"Men sadece..."
Sözümü tamamlamaĝıma imkan vermeden "Sen ne?" deye baĝırdı.
Gözlerimin dolmasına mane ola bilmemisdim. Teslesik qucaqından qalxdım. Bir müddet ayaq üste ve ne edeceyimi bilmez bir halda dayandım. Ne olmuşdu indi bir anda? Ne etmişdim ki bele qezeblenmisdi? Derin bir nefes alaraq gözlerimi zorlayan yaşlari geri yolladım ve "Gecen xeyre." deye mızıldanaraq bir sey demeyini gözlemeden salondan çıxdım. Pillekenlere

<< 1 ... 85 86 [87] 88 89 ... 200 >>