yataqda herlenirdim. Hec cür yuxuya gede bilmirdim. Ehmed'in hereketlerine bu qeder ehemmiyet vermek istemirdim amma indi yuxumu qaçıracaq qeder çox ehemmiyet verirdim.
Pillekende esitdiyim addım sesleri ile gözlerimi möhkem yumdum. Ìndi birde tekrar onunla mübahise ede bilmezdim. Qapının sesi ile nefes alıb vermeyi unutmuş hala gelmisdim. Yatmıs kimi görünmek çox çetin idi. Palarlarını çıxardırdı gelen seslerden anlamışdım. Bir müddet sonra yataqa çöken aĝırlıq ile narahat halda hereket etdim ve o an iki iri el belimi hebs etdi. Belimden tutaraq meni özüne teref çevmişdi ve ellerini qarnımın üstünde birlesdirerek boynumdan öpmüsdü. Öpüşün tesiri ile yüngülce özümü geri çekmek istedim feqet o daha tez davranıb meni daha çox özüne çekdi.
"Oyun oynayırsan."
Sesinde açıq kinaye vardı. Anlamamazlıqdan gelerek.
"Ne oyunu?" dedim.
"Yuxulu oyunu gözelim!"
Cavab vermek yerine ona ehemmiyet vermemeye çalışdım. Xoş o mene bele yaxın iken nece ona soyuq davranacaqdım oda ayrı mövzu idi.
"Deniz..."
Sesinde qeribe bir nida vardı. Ferqli idi her zamankinden çox amma çox ferqli idi ve o nida çox xoşuma gelmisdi.
"Buyur."
"Meni deli edirsen."
Deli etmek mi? Men onu deli edecek ne etmisdim ki? O onsuzda deli idi. Ne zaman ne edeceyi belli olmayan bir deli idi ve bezen bu heqiqet meni çox qorxudurdu. Ondan uzaqlasmaqıma bele sebeb ola bilerdi.
"Men bir şey etmirem."
"Sen ele düşũn..." deye mızıldandıĝını esitdiyim halda eşitmezlikden gelmeyi seçerek susmusdum.
"Sualının cavabını esitmek isteyirsen?"
Özümü saxlaya bilmeyerek.
"Ne sualı?" dedim.
"Bu yaşda unutqanlıĝa başladın qocalanda ne edeceyem men seninle?"
Üzümde yaranan axmqq gülünsemeye mane ola bilmedim. Qocaldıĝımda! Bu nece gözel kelime idi bele... Bir kelimenin meni bele xoşbext ede bileceyine heç inanmazdım. Amma ede bilermiş meyer.
"Eee?"
"Ne?"
"Sualının cavabı maraqlandırmır seni?"
Qarnımın üstündeki ellerinin ūstüne ellerimi qoyaraq.
"Men sualımın cavabını biraz evvel öyrendim." dedim.Günler heç

<< 1 ... 88 89 [90] 91 92 ... 200 >>