tonu ve gülüşü o qeder semimi idi ki ona esebleşib heç bir kelme deye bilmedim.Amma bir şeye emin oldum bu qadın Selmanın gündelikde behs etdiyi ve Ehmedin sevdiyi qadın deyildi.
‘’Siz haralarda idiniz indiye qeder?’’
Sesimdeki xefif kinayeye mane ola bilmemişdim.Elbette bunu başa düşen Ehmed esebi ve tehdid yağdıran gözlerini gözlerime dikdi lakin ona fikir vermeden qarşımdakı zerif qadına baxmağa davam etdim.
‘’Evvela mene Yasemen deye bilersen Deniz ve xarici ölkedeydim.’’
‘’Niye qayıtdın Yasemen?’’
Bu sual mene keçmiş bir anı xatırlatmışdı.Xaricden qayıtdığım zaman Ayşenin de mene verdiyi sual bu olmuşdu.Meni nece de qısqanmışdı canım refiqem.İster-istemez üzümde bir gülümseme emele gelmişdi.
‘’Bele lazım idi.’’
Başımla tesdiqleyerek yemeyime davam etdim.Yemek demek olaraq Ehmed ve Yasemenin söhbetleri ile keçmişdi.Onlar içeri keçdiyinde mende masanı yığaraq çay hazırlayırdım.Yasemen mene kömek etmek üçün çox israr etse de lazım olmadığını söyleyerek zorla göndermişdim qonaq otağına.Esline qalsa semimi ve özü kimi bir qıza benzeyirdi.Üstelik Ayazın da dostu olduğuna göre kesinlikle düzgün bir qız olmalıydı.Ayazın etrafındaki xanım dostlarının hamısı ümumi götürende düzgün xarakterli qızlardı. Daha artıq düşünmemeye çalışaraq hazırladığım çay desgahın ve hazırda evde olan quru tortları qoyduğum qabları elime götürerek otağa apardım.
İçeri girende Yasemen ve Ehmedin işle bağlı danışdığını gördüm.Masaya çayları ve tortları qoyaraq mende oturdum.
‘’Efe haradadı?’’
Menim sualımın qarşılığında Ehmed ‘’Yatdı indi.’’ dedi.Bir söz demeden çayımdan bir qurtum alaraq açıq ve sesi qapalı olan televizora baxdım.Ekranda qeza xeberleri vardı.Her qeza xeberini izlediyimde pis olurdum.Bu sefer de avtobusla kamaz toqquşmuşdu ve iki nefer ölmüşdü.Heqiqeten çox pis veziyyet idi.İstemsizce ‘’Allah ailelerine sebr versin.’’ deye mırıldandım.
‘’Amin.’’
Yasemenin semimi sesi içimi isitmişdi.Bu qadın haqqında belke de çox yanlış fikirleşirdim. Marağıma yenilib ‘’Evde

<< 1 ... 94 95 [96] 97 98 ... 200 >>