olanlari xatirlayiram. Esebden gashim duyunlenir.

Anarla munasibetimiz ele bir donush nogtesi yashamishdi ki, men gunlerle eve gapanib ozume gele bilmirdim..

Onlarin ailesinin agir gayda ganunda oldugunu, atasinin nece chetin biri oldugunu ilk defe Anarin oz dilinden eshitmishdim elE. O atasinin gardashini nece evlendirdiyini, onu nece bedbext etdiyini danisharken ichime ilk narahatlig toxumlari sepelenmishdi.. Bezen uzum dusher, yersiz kovreler , Anara "bes birden meni de istemediler?" deye sual vererdim. Her defesinde de onun zehmli baxishi ve "sen bashgasan, seni mutleg gebul edecekler" demeyi meni sakitleshdirerdi..
Aylarla ureyimi yemishdim. Her gun bitdiyinde daha chox ona baglanib, hem de itirmekden chekinirdim.. Ancag deyesen o, meni itirmekden gorxmadi bele..

Gunlerle otub kechen getdikce soyuglashan munasibet ve bir gun mashinda Anarin meyus mimikasinin mushayieti altinda sohbet..
- atam xestedir.. Men ona garshi dura bilmirem.. Yeznemin en yaxin gohumunu mene alir, artig danishib da.. Soz de deyirem , deyir onda bacini boshayacaglar..,- Anar danishdigca eshitdiklerime inanmirdim. O ise davam edirdi.,- men neyleyeceyimi bilmirem, Ulker..

Gozum donmushdu. Shusheden etrafa baxib hech bilmirdim butun bu aciz monologa ne munasibet bildirim. Ne deyim? Inciyim, kusum, aglayim, bagirim? Ne edim? Axi men neylesem Anar gerarin deyishecekdi? Hemishe guclu bildiyim, arxamda bir dag kimi gorduyum biri indi aciz bir halda menden imtina edirse, men ne etmeliydim?..

Geher bogazimda duyunlenib tezlikle hicgirti ile sinemden chixmag istese de, ozumu zorla tutmushdum. Anar ise bir neche saniye susub, elin mene uzrxahlig menasinda toxundurmag istediyinde, soyug tonla :
- meni eve apar,- pichildayib, gozlerimi yumdum.
O ne ise basha salmag, bosh vedler vererek menim konlumu almag istese de, ureyim ele girilmishdi ki, indi istediyim yalniz isti otagim ve yorganim idi.. Burunub aglamag ve bu dunyadan gopmag.

Gunler muncug tek duzulub heftelere,

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 17 >>