aylara chevrilirdi. leyla ve anam mene bu gunlerde ne geder destek olmag isteseler de, yarami ovudan, derdime melhem olan yox idi. Her degige gozum telefonda, gulagim sesde idi. Belke yalandir, belke Anar meni yoxlayirdi? Belke her shey duzelecek ve men dogurdan da onun heyat yoldashi , dord ovladinin anasi olacam.. Belke..
Bu belkelerle kechen zamanda heyatdan kusmushdum. sonuncu nogteni ise bir gun onun profilinde nishan mashini ve uzerindeki herifler vurmushdu. Iki degige kechirdiyim shokdan ayila bilmeyib, nehayet ozume geldiyimde gozlerim dolsa da gefil bu agressiya ile evez olunmushdu. Telefonu elime alib nece acigla ona " bu herfleri de yazmaga atan mecbur etdi?" yazmishdimsa, ele de acigla ondan cavab gozleyirdim.. O ise.. O ise susmushdu.

Bu sheherde galmag istemirdim. Onsuz universitetde oxuyan vaxtlardan xaricde tehsilimi davam etdirmek arzum var idi, gefil garshima chixan Anar mene mane olmush, menim arzularimin yerine oz arzularin beynime hekk etmish , meni bashga insan etmishdi. Indi ise onsuz ne Anar var idi, ne o arzular , ne de ki o xoshbext Ulker.
Tez bir zamanda evdekileri yola getirmishdim. Atamgil menim bu telesik gerarima biraz teeecublenseler de, anam her sheyi anlamish baxishlarla terefimi saxlamishdi..

Kurslara yazilmishdim. Her gun evden chixmaga mecbur idim artig. Her yeni gune bugun duzelecem, bugun her shey yaxshi olacag, deye fikirlerle bashlayib, yene gelbimde agir bir yukle gece yuxuya gedirdim.. Eyni sheherde men bu geder bedbext, uzgun, ezgin iken, Anar nishanlisi Sevda ile chox da xoshbext idi.. Ozume en chox yer eden ise Sevdanin bizim haggimizda, menim varligimi bile-bile Anarla aile gurmaga razi olmaga idi. Sevda onu xoshbext edirdi, menim yerime..
Anar ise ele bilersiniz heyatimdan itmishdi? Yox. Bezen zeng eder, sesime gulag asar, bezen uzr doly smsler yazar, bir defe ise eli hediyyeli garshima chixmishdi. Garshimdaki insani taniya bilmirdim. Ilk gorduyumde onun uchun nece darixdigimi hiss etsem de, gozum

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 17 >>