muncug kimi bir-birinin ardina duzulub gedirdi. Eldarin ad gununde bir nece defe ona zeng etmek istesem de, ede bilmedim. Bu Eldardan gorxu idi, yoxsa ozumden gorxurdum, anlamiram..amma hec tebrik smsi de yazmaga hunerim chatmadi.. Onda dushunurdum ki, Eldari da mene garshi mecbur mesuliyyetden azad etmishdim, yegin o da daha rahat nefes alar.. Yay aylarini gucle ishe gedib gelirdim. Istide insanin iwde oturub senedlerle mewgul olmaga hec hevesi olmur.. maashim yaxshi oldugu ucun mezuniyyetimde Gulnaz xalagili goturub bir rayona getdim. Bu istirahata cox ehtiyacim var idi.. Gulnaz xala Eldarla aramda butun olanlari bilmese de, ne uste daha danishmadigimizi bilirdi. Bu meselede bitereflik saxlayib, fikir bildirmirdi geti. Bir axsham circiramalarin insani sakitleshdiren sesi altinda oturub sohbet edirdik. Qasim Emi artig yatmaga getmishdi. Gulnaz xala ordan burdan danishib, gulurdu ki, elin elimin ustune goyub mulayim sesle : - geleceyin barede ne dushunursen?,- dedi. Bu suala cavabi son vaxtlar ozume tez-tez verirdim.. Hemishe de cavab eyni olurdu. Tek. Indi de chiynimi cekib ,gulumseyerek : - yalniz.,- dedim. - Eldarla danishmirsan he? - danishmirig. O gunden daha munasibetimiz yoxdur.Nedi ki? - niye ona razilig vermedin? - men.. - bashlama ki, bax nifret edirem, neylirem. Eldar ucun darixirsan. Gozunden de gorsenir. Men nece aydir boynuma almadigimi,Gulnaz xala iki degigede boynuma goydu. - onu kim.. - Behrin.. Men bashimi ashagi salib, asta sesle : - he, darixmisham ,-deyib susdum. Ozum bu muddet erzinde ozume subut ede bilmirdim ki, Eldar ucun darixiram, evvelki tek nifret etmirem.. bunlari gebul ede bilmirdim. Biixtiyari kovrelmishdim... her sheye gore. Ailem, heyatim, Eldar.. Gulnaz xala hecne demeden meni gucaglayib bagrinabasmishdi. Bu gadinda bir shey lap xoshuma gelirdi. Hemishe lazimi anda susub, danishmamagi bacarirdi.. Bakiya gayidanda artig Eldarin menim ucun bir "dushman" olmadigini anlamishdim.. yerde qalan hisslerime ad vere bilmesem de, ne yalan

<< 1 ... 116 117 [118] 119 120 ... 194 >>