geder seni istesem de, menim adima yarashmazdi evden gacani tezden getirim eve , ne var ne var niwanlimdir. Evvel-evvel bilirdim tek yawayirsan, maragsiz bir heyat surursen. Duzu,anlamirdim niye evden getdiyin. Aglima gelmirdi.. ta ki.... ,-Tahir mene acigla baxib, - ta ki dostlarimdan biri gelib demeyince ki, Senin kechmish niwamlin yeniden universitete berpa olunub, filankesin adamidir.. bu filankes de kim ola? Ferecov..,- Tahir gulurdu. Deli kimi. Onun bu reaksiyasi meni gorxudurdu.,- seni hemishe agilli, sakit biri bilirdim. Aglima gelmezdi ki, ne vaxtsa meni atib, gedib menim dushmanima goshularsan. - Tahir, cix get. Men bizim aramizda qalan.. - bizim aramizda hec bir hormet yoxdur! Sen get o alchagla yat, dur, indi de hormetden danishirsan?! Guldurme meni!,- Tahir duz garshimda idi artig. Menim burdan gacasi bir yerim olmadigina gore sakit dayanmishdim. Onun mene nese edeceyine inanmasam da,gorxurdum... -indi sen o zibile ere gedirsen?!,-Tahirin tonu o derecede nifretle dolu idi ki, sanki bu sozleri tupurerek deyirdi. Onun bu xeberi hardan eshitdiyini bilmirdim. Hech bilmirdim de indi ona ne deyim. Bu veziyyetde insana hansi cavabi vermek olar axi?! Gozlemediyim anda Tahir gollarimdan yapishdi. - seninleyem! Seni saxladi, indi de guya seni alir?!,- Tahir barmaglari ile etimi ele berk sixirdi ki, uzumu turshudub : - burax!,- deye givrildim. Tahir buraxana oxshamirdi. Ele sixdigca "sen ona ere getmeyeceksen" deye tekrarlayirdi. Beynim bu saat hec neyi fikirleshe bilmirdi, yegane isteyim onun elinden cixmag idi. - Tahir, burax meni, incidirsen, -yalvarsam da, Tahir yumwalmag evezine golumdan lap berk tutub silkeleyirdi meni. Artig gozlerim dolmushdu. Bunun sebebi idi ki, men gorxudan lap da esmeye bashlayib "Eldara deyecem" picildadim. Kash sesimi cixartmayardim.. cunki bu kelmemle Tahirin gozlerine qan doldu. Menim uzume ele bir sert shille vurdu ki, ozum bu shilleden shoka dushdum.. Men ozumu gorumag istesem de, ede bilmedim. Tahir mene iki-uch sille vurarag,

<< 1 ... 138 139 [140] 141 142 ... 194 >>