Ilahanin uwagini eve getirerken ailelerin nece bir yere yigishmagi, geyd etmeyi, Ilahani garshilamagi dushurdu.. Eldar butun yolu menimle uwaga baxib, - soyug deyil? Narahat deyilsiniz?,-:deye suallar verirdi. Men ise gulumseyib sessiz oturmushdum. Eldar yanimda olsa da, meni narahat edecek, kefimi pozacag sheyler chox idi.. men de eve gederken meni evde kiminse garshilamagin istayirdim.. ne geder Gulnaz xala mene ana kimi dogmalig, nevazish gosterse de, oz ailemi gozum axtarardi.. Eve gelib catanda Eldar uwagi gucagimdan alib, menim enmeyime komek etdi. Lifte qalxarken onun heyecanli oldugu gozume deyse de, - nese olub? ,-sorushanda, Eldar adeti uzre alnimi opub : - gucagimda oglumla eve birinci defedir gedirem, -dedi. Eldarin uzunde bu kovrelmish mimika kecib getmek bilmirdi, ona gore ona dediyine inanmishdim. Uwag Eldarin gucaginda oldugu ucun gapini men acirdim. Ele gapini achmagimla gorduyum menzere meni teeccublendirdi. Gapida bir nece cut ayaggabi var idi. Teeccuble Eldara teref donub : - kim var ki bizde?,- "biz" demeye artig alishmishdim.. Eldar golumdan tutub ,meni astaca iceri iteleyerek : - kech, goreceksen.,- dedi. Fikrimden Ilahagil kecse de, garshima Narmin cixdi. O gulumseyib : - xosh geldiniz,- deyende ise, arxada dayanan daha bir xanimi gordum. Oxwatdigim ve bawa duwduyum gederi ile bu Lala xanim idi. Onu gorub meni soyug ter basdi. Eldar elini chiynime goyub : - xosh geldik,-deyerek iceri kecdi. Men hele de yerimde heykel kimi dayanmishdim.. ureyimde onlarin meni gebul etmeyini, nevelerinin olduguna gore sevinci menimle birge yawamagini istesem de, buna umid etmirdim. Ona gore garshimdaki reallig meni caw -baw etmishdi. Narmin ireliye gelib, menim elimden tutdu : - evine icazesiz geldiyimiz, her sheyi oz bashina etdiyimiz ucun yegin bize acigin tutmaz,- Narminin sesinde son gunler daha cox istiliyi hiss etsem de, indi onun sesindeki esl yaxinligi duyub, biraz da mat qalmishdim. Men biraz ozume gelib : - yox..o ne sozdur.. Lala xanim biraz

<< 1 ... 169 170 [171] 172 173 ... 194 >>