axir kiraye otag tapmishdim. Bu kicik daxmanin weraiti cox
pis de olmasa, normal da deyildi. Etrafa baxdigca gozum
dolurdu. Ev yiyesi ise, mene suyu, ,gazi basha salirdi. Ay
Behrin, bir gun sen bu gunlere galacagini hec aglina
getirmezdin.. Nehayet Gulnaz xanim meni tek goyub otagdan
cixdi. Bu ezik uzuk carpayiya eyleshib yene kinayeli gulush
ile , yeni heyatina xosh geldin Behrin, deyib aglamaga
bashladim. Yuxuya gede bilmirdim, ureyim agzimda idi.
Bilirdim ki, Evdekiler mektubdan woka duwseler de, meni
axtaracaglar. Men buna hazir idim. Bu son bir nece gunde
aglamag isterken ozumu saxlamagima oyreshmishdim. Odur
ki, kim de gelse " men getmirem" deyib govacagdim.. Seher
hele de buralara kimi gelib cixan olmamishdi.. men ne geder
ureyimde " bele yaxshidir, hamini govacam" desem de,
hardasa meni eve gaytarib meni kimse bawa duwer deye
fikirleshirdim.. Oz fikirlerim ozumu o geder bogurdu ki,
yemek de yeye bilmirdim. Sehersi gunun Gunortasi gapida
Bahman ile Atami ve anami gorub bir anlig donsam da,
uzume o vecsizce mimikani kecirdib onlara baxdim. Bahman
ele gapidan ustume hucum cekmek istese de, atam onun
golun tutdu. - dayan bunu sachindan suruyum!!! Bu ne gellet
edib evden gedir?!,- deyib bagirirdi. Ev yiyeleri de bir giragda
dayanib bu sehneye tamawa edirdiler. Men sessiz
dayanmishdim. Mamanin gozleri gipgirmizi idi. Belli idi,
aglamagi. Kash... Atam zehmli baxiwla meni suzub : - niye
bele etdin? ,- deyib susdu. - cunki sizi istemirem.,- bunu
nece dedim anlamiram. Beynimde bunlari tesevvur edende
sesim eser, gozum dolar deye fikirleshirdim. Indi ise chox
vecsiz wekilde 20 il meni boyuden ataya baxib " istemirem"
deyirdim. Bahman : - sen.. sen!!!!,- deyib yene mene
cummag istese de, men daha emin tonla : - bax ele bir bu,
buna gore sizi istemirem! Bir daha sizi gormek istemirem.
Menim ailem yoxdur! El cekin menden. Demirdiniz ki, herden
wubhe edirsiz ki, goresen men dogmayam ya yox? Bax
mende

<< 1 ... 35 36 [37] 38 39 ... 194 >>