Gapinin
taggiltisina fikrimden ayildim. Gulnaz xaladan bawga bura
gelen yox idi onsuz , atamgili saymasag, onlar da nece
muddet idi ki, meni buraxmishdilar. Odur ki, "kimdir"
sorushmadan gapini acdim. Gapida gorduyum insan hech
vaxt unutmadigim sima idi. Bir anlig cawib : - sen? ,-
deyende. O da eyni anda cox sakit tonda : - Behrin.. ,- deyib
susdu. Bu insan en axrinci gormek istediyim biri idi. Eldar.
Onun dilinden adimi eshitmek bele iyrenc gelirdi mene.
Gapini uzune cirpmag istesem de, o imkan vermadi. - icaze
ver.. - redd ol, burdan!!!,- ellerim esirdi. Gucum yetmirdi
gapini itelemeye. O gapini berk saxlayib mene zillanmishdi.
- bir degige imkan ver.. Men eseble geri cekilib ele elimi
qaldirib ona shille cekdim. Eldar sanki bunu gozlayirmish
kimi, hech gozun de girpmadi. Esebimden icerden
partlayirdim. Hazir idim onu oldurmeye. - cehennem ol
burdan!! Eshidirsen?! Cehennem ol!!! - Behrin.. - sen nece
namussuz , geyretsiz alchagsan axi!!! ,- deyib bagirirdim.
Deyesen gishgirtim yuksek idi ki, sese Gulnaz xanim da
geldi. O acig qalmish gapidan gorxu ve heyecanla iceri
kecib : - ne olub?! Siz kimsiniz?!,- deyib Eldara baxirdi. Men
ise ele esebi idim ki, deli kimi dala-gabaga gedib ele "redd
ol" tekrarlayirdim. Bir sakit olan var idi. Eldar. O Gulnaz
xalaya donub : - men sizi ses kuyle narahat etmek
istemezdim.., - onun bu medeni danishigi meni lap cin atina
mindirdi. Sanki bu hech alchaglig eliyen eclaf yox, terbiyeli
insandir. - siz kimsiniz axi? Burda ne ishiniz var? Behrin
niye gishgirirsan?,- Gulnaz xala elin beline goyub
dayanmishdi. Men nifretle garshimdaki insana baxib agzimi
acirdim ki, o meni gabagladi. - Men Eldaram, Behrinin..,-
onu davam etmeye goymayib Gulnaz xala gezebli shekilde : -
kimsen kimsen? Eldar bir mene bir Gulnaz xalaya baxib hech
bilmirdi ne desin. Gulnaz xalanin gishgirigi ise hetta meni de
diksindirdi. - dur cehennem ol burdan eclaf oglan! Kishi sozu
de yarawmir sene!

<< 1 ... 38 39 [40] 41 42 ... 194 >>