tereddüd içinde idim.Her defe ayrılıq söhbetini açıb onun kefine soğan doğrayırdım.Ayrılıq kelmesinin nece acı olduğunu sonralar anladım men. Evvelceden içimde "olmayacaq, alınmayacaq" deye bir hiss vardı. Bir-birimize çox bağlanmamışken ayrılmaq en doğru yol idi. Amma gözümü açdığımda gec idi.O artıq heyatımın bir parçasına çevrilmişdi.Onsuz qalmaq çetin gelirdi mene. Azadlıq terefdarı olan men her addımımda ona xeber edirdim.O çox qısqanc idi. Men onun qısqancclığını da qebul etmişdim artıq.Hazırlıqda olduğum müddetde mesajlarına cavab vermirdim.O ise deli olurdu.Her telefonu açdığımda 40dan çox mesaj gelmiçdi.Eslindee onun bu halını sevirdim. Ağzım qulaqlarımda onun mesajlarını oxuyarken etrafdakıların ne düşüneceyini unudurdum.Herden qızlar mene toxunaraq "Rufa dünyaya qayıt" deyirdiler. Mense mesajları cavablandırmaq üçün bir an evvel özüme rahat yer tapmağa çalışırdım. O menim sıxıcı, sessiz heyatıma reng qatmışdı. Sonralar mesajlaşmaqdan doymayıb, telefonda danışmağa başlamışdıq. Tek rahatlıq tapan kimi onun nömresini yığırdım. Günler keçdikce onun zenglerinin sayı hesabı artmaqda idi.Menden şekillerimi isteyir mense en gözel şekillerimi ona göndererdim.Bize az-az geldiyi üçün görüşe bilmirdik. O polis akedemiyasında oxuyurdu. Işi ise Gencede idi. 1 ay sonra akedemiyanı bitirib Genceye geri qayıdacaqdı. Günlerin keçmesini heç istemirdim. Onu görmek , onunla vaxt keçirmek mene xoş idi.Gün boyu hazırlıqdan vaxt tapa bilmediyim üçün geceler görüşürdük çox zaman.Ilk görüşümüz ise heç vaxt unuda bilmeyeceyim xatire kimi yadımda qalmışdı. Gece saat 2..Her kes yatmışdı.Mense hele de onunla mesajlaşırdım.Yuxuma haram qatmaq bele onunla şirin
Gelirdi mene.Bir az sonra o " binanızın qarşısındayam" deye mesaj gönderdi.Celd pencerenin önüne gelib binanın qarşısında duran Ramine ve leysan kimi göyden yağan yağışın pencereme vurduğu damlalara baxırdım. Tellefonu götürüb zeng etdim.O ise aşağıdan pencereme baxaraq cavablandırdı.
-Ramin
-Can Ramin..
-Soyuq olacaq ,

<< 1 ... 24 25 [26] 27 28 ... 54 >>