uydurursan uydur, özünü balkona çatdır.Yoxsa Rufa , seni sevirem deyib qışqıracam"
Allahım bu deli olub.Indi men ne edecem deyib tez bir şey fikirleşmeli idim.Aha! Tapdım.
-Ana , balkondan pişik sesi gelir.Bir baxım.Deyesen açıq unutmuşuq qapını.
Deyib balkona çıxdım. Heyetden durub gözlerini balkona zilleyen Ramini görende bayaqkı qız söhbeti yadıma düşdü. Amma hele onun vaxtı var deyib Ramini eve getmeye razı salmalı idim.

-Piş, pişik get burdan -deyib elimle Ramine işare edirdim.O ise bu veziyyetime gülüb heç de duruşunu pozmurdu. Bu deqiqe biri görecek deyib telaşa düşmüşdüm.
-Rufa!
Ve budur arxadan gelen Ruslanın sesi gözlerimi yumub "Fatihe"mi oxumağıma sebeb olmuşdu.Yaralarımızı sarıyırıq...Ele-bele , türke çare...
-Qızım, Rufa.Oyan.
-Ana , bir az daa
-Qızım, toya hazırlaşmalıyıq.
-Ne toyudu axıı.Qoy yatım.
-Unutmusan? Bu gün Raminin toyudur.Dur gedek paltar alaq .Dur aşağıda gözleyirem.
"Taapp" qapı çırpıldı.Sanki men indi oyanırdım yuxudan.Ne ? Raminin toyu? Bu gün? Bele tez? Yox , ola bilmez! Aşağıya düşüb anamı izleyirdim.
Artıq alış-veriş merkezinde idik. Hele de inanmağım gelmirdi.Sevdiyimin toyuna paltar seçirdim . Sanki keyimişdim, avtomatik olaraq mene ne iş tapşırılsa onu edirdim.
Ev..Saçım, geyimim her şey hazır idi. Güzgü qarşısında dayandım.
-Melek çox gözel qızdır, Ramine yaraşır.- anamın sözleri meni deli etmişdi. Önümdeki etir qabına , güzgüye diqqet yetirdim.Ve budur.Şüşe qırıntıları..
-Yooox!
Gözlerimi açdığım an otağımda tapdım özümü. Saat 11:30. Yuxu imiş. Şükür Allahım , yuxu imiş. Yatağımın ortasında oturub hönkürerek ağlayırdım.Bilmirdim sevinim yoxsa kederlenim. Her gece onunla bağlı yuxu görmek meni deli edirdi artıq. Lenet olsun! Men heç vaxt istesem bele yeni , onun izleri olmayan heyata başlaya bilmeyecekdim. Bezmişdim her gün qorxu ile yaşamaqdan bezmişdim. Onu çoxdan itirsem de , başqası ile gözüm önünde xoşbext olmağını izleye bilmezdim.Mehv olardım. Bir deqiqe! Adı Melek olacaq? O evlenecek ve Melek adlı

<< 1 ... 32 33 [34] 35 36 ... 54 >>