edirdim. Amma bundan heç de narahat deyildim.İçimdeki ses bele deyirdi. Maraq üstün geldiyinden başımı “o”na teref çevirdim. Bu ki dünenki oğlandır.
...
AYAZ
Maraq, teeccüb, üstegel gizletmeye çalışdığı sevinc. Gözlerinden bunkları açıq-aşkar şekilde görüb anlayırdı. Düzdür, qadın sahesinde o qeder de ixtisaslaşmış biri sayılmazdım, amma men tanqo reqqası idim. Men qadın ovçusu deyildim ki, onların her bir sirrlerine beled olum. Etiraf edierm ki, heyatımda bu vaxta qeder qadınlar az da olsa olub...
...
FİRUZE
Aman Allahım! Bu ki..Odur...Dünenki oğlan. Mene niye ele baxır?
Ele bu zaman telefonun zengi yükseldi. Telesik gözlerimi ondan çekib çantamdan telefonu çıxartdım. Ekrana baxan kimi şok oldum. Anam. Menimle maraqlanmayan anam. Men hele de ona “ana” deyirem. Niyesini bilmirem.Gözlerim dolmağa başladı. Titrediyimi hiss edirdim. Nefes çatışmırdı.Bir elimde çetir, digerinde telefon. Ağırlıq hiss edirem. Çiyinlerimden basıb meni ezdirmeye çalışan qaranlığın gücünden qorxxmğa başlayırdım artıq. Bu qadın hansı üzle mene zeng vurur? Düzdür, telefon nömresini bilirdim, Akifden almışdım. Sadece ehtiyat meqsedi daşıyırdı. Defelerle elimde telefon ona zeng vurub sesini eşitmek istemişdim. Amma mene qarşı laqeydliyini unuda bilmirdim. Lenet olsun! Axı niye? Ni-ye?
...
AYAZ
Onun halının getdikce gerginleşerek daha da pisleşmesinden narahat olmağa başlayırdım artıq. Ne oldu birden? Kimdir zeng eden? Sevgilisi? Nişanlısı? Keçmişinde biri? Sebr! Deli olacam bele getse.
Telesik tekerleri işe salaraq özümü ona çatdırdım. Gözlerini ekrandan ayırmırdı. Nefessiz durumuna dözmeyerek soruşdum:
-Her şey qaydasındadır?
...
FİRUZE
Sese diksinib ona baxdım. Amma hele özüme tam gelmemişdim. Tekrar ekrana kilidlendim. Yavaş-yavaş telefonlu elim yanıma sürüşdü.Çetirli elim titreyirdi. Gözlerimi qapadıb derinden nefesimi derdim.
...
AYAZ
Eli meni kafeye buraxıb getmişdi. Qarşımdakı qıza gülümseyirdim.Adının Firuze olduğunu, ressam olmaq istediyini, ailesi ile deyil,

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 37 >>