Günlerin birinde Hacı müellim meni bir yere aparmaq üçün icaze qopartdı. Meni qucağına alıb maşınına mindirib , elil arabasını qatlayıb baqajnike yerleşdirdi.Men ön sırada eyleşib gölzeyirdim. Telesik sükan arxasına keçib nese fikirleşerek mene baxdı. Arxa oturacağa eyilib nese götürdü. Mene uzatdığında kitab olduğunu gördüm.
-Yol uzun olacaq, oxu...
Bu kitab ise Aleksandr Dümanın meşhur “Dartanyan ve üç muşketyor” un ardı olan “20 il sonra” kitabından başqası deyildi. Atosun oğlu Raul mende maraq oyandırmışdı. Miledinin qisasçı oğlu Mordaunt ise meni qorxudurdu.
Maraqla oxuduğumdan etraf alemde tecrid olunmuş durumda idim.Hacı müellimin elini çiynimde hiss eden kimi diksinen kimi oldum. Hacı müellim menim saf halıma baxıb güldü.
-Eger bele maraqlıdırsa sene, 3-cü kitabını da vererem. "Vikont de Brajelon, ve ya 10 il sonra"
-O da var?-teeccüble gözlerimi bereltdim.
-Trilogiyadır eslinde.
-Bes niye çoxları bilmir?
-Heç kim muşketyorların qocalığını istemir.
Meni arabamda eyleşdirib ireliye doğru yol aldıq...NAZLI
-Hacıı müellim, haraya gedirik ?
-Firuzenin emalatxanasına...
Firuze?! Yadıma salmağa çalışdım. Bir deqiqe. Deyesen o qızdır. Ressam telebe. He, yüz faiz odur.
Hacı müellim süreti bir az artırdı. Yollar tehlükesiz idi.İnsan saye az da nezere çarpırdı. Maraqla gözlerini bize zilleyirdiler. Mesumcasına gülümsedim.
Amma anlamırdım doğrusu: Firuze niye? Nese olub ona? Yoxsa hansısa şekil çekib?
Men bu fikirlerle uğraşmaqda olum, Hacı müellim meni ireliye aparmaqda olsun. O vaxt ayıldım ki, artıq Hacı müellim qapının zengini basır.Maraq ve heyecanla gözlerimi bereltdiim.Budur, qapını Firuze açdı. Evvelce Hacı müellimle qısa söhbet etdi. Sonra menim qarşımda dizlerini yere atıb her 2 yanağemdan öpdü. Yanaqlarımı ovucları içine alıb möcüze yağan gözlerini mene zilledi.Men de öz nvbemde qollarımla boynuma sarılıb yanağına şirin öpücük qondurdum.
-Necesen, Nazlı?
-Yaxşı,-sevincle cavabladım.
-Lap ela!-deyib ayağa qalxdı.Arxama keçib qulağıma

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 37 >>