anlamasam da, mene tez-tez zillediyi baxışlarını hiss edirdim. Ayazderin düşüncelere qerq olduqdqa biz 2 qız bir=birimizi reqib kimi gözden keçirtmeye başladıq.
Ayazın elimden tutub öpmesi gözlerinin berelmesine sebeb oldu. Zorla gülümseyib getmeye başladı. Saçlarını yolamaq üçün özümü gücle tutub saxlayıram. Ayazın gülüşüşün eşidib gözlerime küskünlük ifadesi verdim.
-Gülme.
-Bes neyleyim men yazıq?-deye soruşub daha da berkden qehqehesini atdı.
-Aaa... “Gülme” deyirem, gülür. Utanmazın biri. Hem sen niye yazıq olursan, he?!
-Çox şirin olursan esebileşende.
İri addımlarla onun yanından tezece uzaqlaşmağa başlamışdım ki, bileyimden yaöışıb meni dizleri üste eyleşdirdi. Nefesimi tutdum. Gözlerine baxdıqca özüme nezareti itirirdim yavaş-yavaş. Barmaqlarını üzümde gezdirib istiliyini hiss etdirende sanki real dünyadan qopdum.
-Menim gözüm senden başqasını görmür, gözelim.
-Onda niye...?-davamını getire bilmedim.
-Şşş.Sakit.-xırıltılı sesle qulağıma pışıldayıb yanağıma sehirli öpücük qondurdu.
...
AYAZ
Çığırtı sesine sebeb pasiyentlerin birinin üstüne dağıdılan isti kofe olmuşdu. Baş hekim genc qızı o ki var danlamışdı ki, qızın gözzleri ağlamaqdan qıpqırmızı olmuşdu.
Firuze telem-telesik ayağa qalxdı. Etrafa baxıb diqqetle nezer saldı. Tekrar nezerlerini mene yöneldib bir az şübheli ifade ile soruşdu.
-Bes o qız... Adı Angeladır-nedir.. Hm?!
Xefifce gülümseme ile başımı terpetdim.
-Sadece söhbet, başqa heç n.
-Onun sene baxışlarını gördüm. Yalan deme,-qollarını sinesinde çarpazladı.
Gelib keçen her kes maraqla bizim sehnelerimize göz atıb gülümseyirdiler.
-Doğrudan? Mense tam eksini müşahide etdim: Olan-qalan nezerlerini senden çekmek bilmirdi. Elece de sen ondan.
Firuze heç ne demeden eyilerek elleri ile arabaya dayaq verib gözlerimin içine derin nezer saldı.
-Sene güvenim deyirsen, he?
Çiyinlerimi uşaqtek çekdim.
-Ne bilim...Amma niye de olmasın?...Men beyem pis adamam?
...
FİRUZE
Tekrar bağa çıxmışdıq. Men skamyada eyleşib semanı,

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 37 >>