gözlerinde bu vaxta qeder görmediyim sehrli qığılcım vardı. Meni öz üzerine yıxanda 2 qolu ile belimden tutub ehateledi. Ellerimle alnına tökülen saçlarını bir kenara edib gözlerine kilidlendim. Başını arxaya- yaşıllığa dayayıb gözlerini yumanda dodaqlarımı yaxınlaşdırıb gözlerine yumşaq öpüş bexş etdim. Gülümsedi. Çenesinden de öpdüm.
...
AYAZ
Qollarımla celd Firuzeni küreyi üste çevirib gözlerine, üzünün her bir nöqtesine, dodaqlarına tamaşa edib barmaqlarımla inceledikden sonra boğazını öpüşlere qerq etmeye başladım...
...
NAZLI.
Az qalıb. Konserte az qalıb. Artıq son meşq, son hazırlıq. İldırım süretile davam edirdi. Hamı bir sevinc vardı. Qürur duyulası bir hiss bizi esir almışdı.
Hacı müellimi son zamanlar yaman fikirli görürdüm. Asiye xalamla men ne qeder onun sebebini soruşsaq “boş verin” deyib başqa söhbete imza atırdı. Her gelişinde meni dinleyirdi.
Kompuyerde yazıb qovluqlardan saxladığım yazılarımı düşünmek istemesem de düşünürdüm yene de. Ne edim? Kime deyim?
Gözel ve xoş günlerin birinde Hacı müellim meni gezintiye çıxartdı. Xeyli gezdikden sonra skamyada eyleşib arabamı özüne teref çekdi.
-Danış.-mehribanlıqla teleb etdi.
-Neyi?
-Seni sıxan her nedirse, onu.
-Şey...
-Beli,-mehribanlıqla uzatdı.
-Hacı müellim, menim yazılarım var.
-Ne yazıları, qızım?
-Köşe yazısı kimi bir şey deyim...
-Hmm. Ve?
-İndi men bilmirem neyleyim onları?
-Ne vaxtdan yazırsan?-deye soğru-suala başladı...
...Asiye xalamla Dilqem emim menim gizletdiyim yazılarımı oxuyub sevinclerini gizlede bilmediler...
...Atıq 2-3 sayt menim yazılarımı yayımlamaq idi. Yazılan şerhleri oxuduqca yazmağa daha da heveslenirdim. Men “anonim” idim onlar üçün. Yaşımı da gizledirdim. İrad, tenqid bezen o qeder xoşagelmez neqativlik ruhda yazılırdı ki...
...Bu arada Firuze bacının xarice Ayazın yanına getdiyini öyrenmişdim.Düzünü deesm, bir az qılırmışdım ondan. Onun pozitivliyine ehtiyacım vardı...
...Az qalıb. Çox az. Nehayet!...
...Asiye xala, Dilqem emi ve Hacı müellim.

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 37 >>