bilim...Men elilem, amma..
-Bilirem. Azerbaycanda elillere olan anormal münasibetden xeberim var. Amma men elelerinden deyilem. Menim ressam ruhum her şeye başqa gözle baxmağa mecbur edir
...
FİRUZE.
Bu qızla söhbetim ister-istemez menim ehvalımı 180 derece yaxşılığa doğru deyişmeye başladı.Artıq ağrı, qaranlıq hiss etmirdim.Onun derin mena kesb eden gözlerinden yağan açıqüreklilik getdikce daha da xoşuma gelirdi.Artıq yorğunluq, ezginlik yoxa çıxmışdı.
-Ressamsan?-gözleri sevincle böyüdü.
-Hele yox, telebeyem.
-Olacaqsan axırda!-ruh yüksekliyi ile vurğuladı.
-Aha!-tesdiqledim.
Beyaz dişlerini nümayiş etdirib semimilikle gülümseyirdi.
...
AYAZ
-Eli, insanlar niye mene bele baxırlar?
-Sen onların nezerinde xestesen.
Kinaye ile gülümsemekden başqa çarem qalmadı.Ay hay! Xeste ha özü de! Xeste olan sizin beyninizdir.
Eli elini çiynime basıb sakitleşmeyimi istese de, menim olan-qalan diqqetim mene yönelen baxışlarda idi. Eseblerimin nizam-intizamdan getdikce çıxdığının ferqinde idim.Tez-tez ellerimi yumruqlayıb qezeble onların baxışlarını cavablayırdım.
-Ayaz, özüne gel.
-Olmur! Menim haram xestedir, he?! –qışqırıb sesimi qaldırdım.
-Bir az yavaş,-Eli ehtiyatla bildirdi.
İnsanlar dayanıb bize baxsalar da yoluna davam edirdiler.Nehayet. Parka giriş etdik.Etrafa nezer salmaq istemesem de, ister=istemez gözüme deyen 2 qız meni olduqca teeccüblendirdi.Balaca ve genc qız.
Eli skamyada eyleşib mene baxdı.
-Ayaz, bax, bilirem, qebul etmek istemirsen, amma bele olmaz.
-Ne olmaz, Eli?!-qezeble soruşdum.
-Bele yaşamaq. Gizlenmekle ne qazanacaqsan?-yumşaqlıqla soruşdu.
-Menim heyatım mehv oldu. Başa düşürsen heç olmazsa? He-ya-tım!
-Belke müalice?
-Ne yapışmısan müalice-müalice? İllerle gözlemeliyem? O vaxta qeder reqs etmeyi tamam unutmuş olaram.
-Özünü aldatma!
-Yeni?-eseble sesimi qaldırdım.
-Aliye. Sen ona göre belesen. Neinki müaliceden, hetta heyatdan, yaşamaqdan bele imtina etmisen. Bunu görmemek ve anlamamaq üçün kor ve axmaq bele azdır.

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 37 >>