burda?!
-Şovinistler!-Maksim qezeble sesini qaldırdı.
Kenarda dayanan 2 polis maşını. İçeride eyleşenler memnunluq duyğusu ile izleyirdiler.
-İmkanım olsaydı onları parça-parça ederdim!
-Maks, tanıdığım biri var.Bilir bunların dilini.
-Kimdir?
...
Depoya daxil olaraq işıq süretile kabinete doğrulandıq.Qapını açıb içeriye ses saldım.
-Saşa!!!
Aleksandr ortalıqda görünmürdü.Etrafa diqqetle göz gezdirdikden sonra onun burada olmadığını anladıq.Obyektden çıxmışdıq ki, ellerinde sellofanla gelirdi.Uzaqdan görüb maraqla baxdı.
-Budur?
-He, Maks. Ne oldu? Beyenmedin?
-Rusik, ağzını dağıdaram.
-Baş üste.
Aleksandr gelib bize çatan kimi celd dedi:
-Cenablar, üzrlu sayın meni. Ellerim doludur. Buyurun keçin.
Tekrar içeri girdik. Aleksandr sellofan torbaları masaya buraxıb soruşdu:
-Buyurun.
-Saşa, tanış ol, Maksim.
Eller uzanaraq bir-birlerini sıxdılar.
-Saşa, şovinistlerle bacarırsan?
-Bir deqiqe! Ne olub axı? Mene başa salın.
...
-Yeter!!!
Aleksandr insanların arasından çıxıb ireliledi. Gelib lap önde özüne yer alaraq sesini yükselde-yükselde danışıqlar aparmağa başladı.Biz kenardan izleyirdik.
-Maks, bunu sen de bacarardın.
-İstemedim sadece.
-Niye?
Maksimin cavabı ele ağzında qaldı.Toplum tezeden qaynayıb qarışmağa başladı.
-Daha günah menden getdi.
Maksimin sözünün tamamlaması ile onlara doğru getmesi bir oldu. Men de ardınca. Her ikimiz insanları yara-yara Aleksandra çatdıq. Aleksandr bir terefden qışqırır, şovinistler diger terefden. Ağız deyeni qulaq eşitmirdi.Maksim elini Aleksandrın çiynine qoyub onu sakitleşdirdi.İnsanlar ellerini qaldırıb daşları atmaq isteyende fit sesi eşidildi. Hamının nezeri arxadan gelen sese yöneldi. Bayaq olayları izleyen polisler maşından enerek bize doğru gelmeye başladılar.
-Zehmet olmazsa, redd olun burdan!
-Xeyir ola?!-Aleksandr qezebini boğa bilmirdi.
-Sizlik deyil.
-Yanılırsınız! Esl bizlikdir!-Maksim qetiyyetle sesini qaldırdı.
-Size dedim ki, redd olun!!!
Biz bir-birimize baxdıq. Maksim öne

<< 1 ... 23 24 [25] 26 27 ... 84 >>