Külek)
...
-Ne?!
Maksimin sesi kabinete yayıldı.Men ise gözlerimi bilinmez nöqteye zillendirib nefessiz halda idim.
-Bura bax. Ayten qurban deyil. Bilmirem başına ne gelib, amma o bunların qurbanı olmayıb.
-Sendeki bu eminlik meni öldürecek birgün! Hardan bilirsen? Eger deyilse, onda nece bu qederini yaza biler?!
-Tanrım, sebr ver mene, buna ise ağıl!
-Maks!!!-qışqıraraq ayağa qalxdım.
-Şükür!
-Hardan bilirsen?!-qetilikle soruşdum.
-Onun başına tamam başqa şey gelib.Eminem!
-Maks, tekrarlayıb durma! Fakt göster mene!
-Ne faktı?! Olsaydı senden önce davranardım
Yumruğumu hirsle masaya vurdum.
-İndi men neyleyim?
-Heç ne! Nece yeni “neyneyim”?! Get özünden soruş, eger bu qeder maraqlısansa!
-Bes sen?!
-Ezizim, men insanlara zor tetbiq etmirem. Kim ne vaxt isteyirsen gelib etiraf ede biler.
-Sebr!!!
-Özüne hakim ol! Bu halınla onun qarşısına çıxa bilmezsen!
-Niye?! Ele çıxaram ki!
Ikimiz de qarşı-qarşıya dururaq bir-birimize baxırdıq. Bu zaman qapı döyülmeden açıldı.Pavel Kuzneçovun katibesi telaşlı içeri girdi.
-Vika, ne olub?!
Vikanın ağzını açmasına ehtiyac qalmadı.Yuriy yırtıcı kimi içeri soxuldu.İkimiz de ona teref çevrildik.Yuriy Maksimin qarşısına keçerek Çin seddi kimi dayandı.Gözlerinden qezebli alovun ucları getdikce yükselirdi.
-Ruslan,Vika, bizi serbest buraxın!!!-Yuriy Maksime baxa-baxa sesini soyuqlatdı
...
Men maşını tekrar “FEMİNA” neşriyyatına sürdüm.Onun maşınınıı gören kimi üzünde tebessüm peyda oldu.Telesik maşından enib içeriye yüyürdüm.Liftden imtina ederek iri addımlarla pillekanları çıxdım.Katibe qız meni gpren kimi elini celd telefona atıb xeber vermek isteyirdi ki, özümü yetirerek elinden alaraq yerine qoydum.Qapını açıb daxil oldum.Ayten menim gelişimi duymadı. Derin fikirlere qerq olmuşdu. Gözlerini masadakı kağızlardan çekmirdi.Yaxına gelerek göz yetirdim.Gelmiş keçmiş en güclü qadınlar haqda.Bir elimle masaya dayaq verib digerini eyleşdiyi iş krslosunun kenarını qoydum.Eyilib qulağına pıçıldadım.
-Senin sirrin

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 84 >>