etmişd.Burnumla qoxulayıb dodaqlarımla öpdüm.Heç ne olmamış kimi keskin süretle mene çevrilerek üzüme baxdı.
-Rahat burax meni!
-İmkansız!-söyleyib gülümsedim.
Bir deqiqe! Men nece dedim?! Lap Maksim kimi danışmağa başladım ki! Eyni ile onun danışıq üslubu! Özüm özüme inanmağım gelmir. Amma bununla baş yormağın vaxtı deyil indi.
Daha da yaxınlaşaraq nefesimi üzünde gezdirmeye başladım.Üzünü yana çevirerek gözlerime baxmaqdan imtina etdi. Hm! Demeli bele! Ne deyirem ki?! Olsun!
Dodaqlarım yanağından boğazına qeder cığır saldı.Qulaqla boyun arasındakı erazide burnumu direyib qoxusunu içime çekdim.Ellerini sineme qoyaraq meni itelemeye çalışdı.İncelikle barmaqlarımı ellerinde gezdirerek boynunu öpmeye başladım.Davam getire bilmeyib qollarını boşaltdı.Gözlerinin qapalı olduğunu anlayırdım.Dodaqlarına yumulanda qarşılıq vererek barmaqlarını saçlarımın arasında gezdirmeye başladım.Onu qapıdan aralayıb belini qucaqladım.Üzünün her bir cizgisine öpüş bexş etdim.Boğazına enmeye çalışırdım ki, kobudcasına meni sinemden iteleyib küreyyim üste yıxdı.Qapını çırparaq meni otaqda tek buraxdı.
Yumruqlarımı dayanmaq bilmeden döşemeye vururdum.
...
Pillekanlarla enmeye başlayırdım ki, Aytenin sevincek gülüş sesini eşiderek qanım damarlarımda qurudu.Nefesimi içeri çekib ele burdaca izlemeye başladım. Balaca qızla Ayten xalça üzerinde eyleşerek kubiklerle oynayırdılar.Deyesen ev düzeltmek isteyirler.Men bütün diqqetimi Aytende cemleşdirdim.Qelli ile sevindiyi aydın görünürdü.
Lenet! Bu hardan yadıma düşdü indi? Off! Ayaqqabılarımın. İndi de gel bunların axtarışına çıx. Ay eziz ayaqqabı, hardan düşdün tepeme daş kimi?! Of! Her neyse. Gerek axtarıb tapam sevimli ayaqqabılarımı.
Ses salmadan dehlize girmek isteyirdim ki, ayaq saxladım.Çevirlib onlara baxdım.Yaxına gelib eyleşdim.Balaca qız evvelce teeccüble, sonra sevincle mene baxırıdsa, Aytenin baxışlarınıanlamaqda çetinlik çekirdim. Heç ne ifade etmirdi o baxışlar. Qalxıb gedişini izleyerek özümü ona yetirdim.Qarşısına

<< 1 ... 38 39 [40] 41 42 ... 84 >>