keçib yolunu kesdim.
-Neyin var senin?
-Neyim olacaq ki?! Her zamanki halımdır.
-Mene keçmez o nömreler.
-Ruslan, uzaq dur menden!
Üzerine doğru gelmeye başladım.Arxa-arxaya gedib divara söykendi. Bir elimi divara qoyub özüme dayaq verdim, diger elimle yanaqlarını sığallamağa başladım.
-Qızındır?
-He.
-Adı nedir?
-Deniz.
-Neçe yaşı var?
-4.
İkimiz de susdur. Aytenin gözlerinden çırpıntının görüntüsü sezilirdi.
-Ne demek isteyirsen?
-O laldır.
-Ne?!-sesim özüme qeribe geldi.
-Anadangelme.
Sözünü bitirib divardan qoparaq metbexe addımladı.Boş divara gözlerimi zillendirerek qolum gücden düşmeye başladı.Ağır nefes ala-ala ellerimi belimde cemleşdirdim. İçeriye daxil olub uzaqdan Denize baxdım. Mesum halı ile dünyadan xebersiz qızcığaz.Yaxına gelerek dizüste çökdüm.Sığal çekende gözlerini böyüderek mene baxdı.Esrarengsiz tebessüm dolu qız uşağı.
...
Ayten qızını bağa çıxardaraq özü yellencekde eyleşib Denizi seyr elemeye başladı.Men eyvandan her ikisine göz qoyurdum.Aytenle qızı. Deniz uşaq cekdliyi ile ora-bura qaçışırdı.Ayten ise xefif tebessüm dolu çöhresini nümayiş etdirirdi.
Telesik dehlize yüyürdüm.Dosdoğma ayaqqablarımı gören kimi ayaqlarıma keçirderek evden çıxdım.Bağın kölgeliyinde skamyanın üstünde eyleşerek sesizce izlemeye başladım. Az sonra telefon zenginin sedalarını eşiden kimi ekrana baxmadan qebul etdim.
-Alo?!
-Sabahın xeyirli-uğurlu olsun!
Maksim. Onun pozitiv sesi.
-Senin de.
-Ne?!
-Maks, xahiş edirem, tapmacalı danışma.
-Yaxşı. Bele müraciet edim onda. Neyin var?
-Neyim olacaq ki?!
-Rusik, belke senin xeberin yoxdur, amma sesinde ecaib-qeraiblik aşkarlanıb, menden demek.
-Off! Çox uzun ehvalatdır.
-Hm! Bele-bele işler Hardasan?
-Desem inanmazsan.Aytenin evinde.
Zengin o biri terefine sessizlik çökdü.
-Hey! Maks! Ordasan?
-Ne baş verir, Ruslan?!-Maksim qetiyyetle soruşdu.
...
Maksime az sonra geleceyimi söyleyerek telefonu qpatdım. Qalxıb Aytenin yellenceyinin aarxaısna keçdim.
-Ayten, danış mene.
Ses

<< 1 ... 39 40 [41] 42 43 ... 84 >>