deqiqlikle yoxlamadan keçirtdim.Netice sıfır. Heç ne tapa bilmedim maşının salonunda. Lap axırda bezib mahnı qoşdum.Rus estradasının teze parlayan ulduzlarından birinin ifası idi. Adı yadımda qalmırdı teessüf ki.Başımı şüşeye dayaıb fikirleşmeye başlamışdım ki, qapının açılışı ile Aytenin içeriye giri eyleşmesi bir oldu. Mene fikir vermeden müteheriki qoşub maşını işlek veziyyete getirdi.Ve maşın artıq yollarda öz işinde idi.
-Danışacaqsan nehayet?
-Neyi?
-Her şeyi.
-Neyine lazımdır?
-Çünki mene maraqlısan.
-Yazığın gelmesin. Ne mene, ne de qızıma!
Sesindeki acı qetiyyetden sonra bir az susmağa qerar verdim.Her ne qeder gözlerimi yollara zillemeye çalışsam da alınmırdı.Başım qeyri ixtiyair ona teref çevrilirdi.Elimle saçını qulaq arxasına edib xırıltılı sesle qulağına pıçıldadım.
-Ayten, meni deli edirsen.
Maşın keskin süretle yolun kenarına sürülüb dayandırlıdı.Elleri heele de sükanda idi. Barmaqlarımı barmaqlarımda, ellerinde, qollarında gezdire-gezdire saçlarını öpürdüm.
-Lazım deyil.
Onun dediyi söze ehemiyyet vermeyib bir elimle qarnını sığallaya-sığallaya boğazını öpürdüm.Artıq ellerini sükandan çekerek yanlarına salladı.Burnumu boğazında direyib qoxusunu derinden içime çekdim.Azacıq aralnıb baxdım.Gözleri yumulu halda arxaya söykenmişdi.Elimle üzünü özüme teref çekerek dodaqlarına yumuldum.Yavaş-yavaş qarşılıq. Barmaqlarını saçlarımda, boğazımda gezdirirdi.
...
-Dur.-deyib menden aralandı.
Tekrar evvelki durumuna qayıdış ederek ellerini sükanın üstüne qoydu.
-Ayten, özünü aldatma, buna ehtiyacın var,
-Heç neyi bilmirsen.Heç neyi!-tirrek sesle deyib celd maşından çıxdı.
Men de maşın salonundan çıxaraq qarşısına keçdim.Qollaırnı sinedinde çarpazlaşıdırb fikri lap uzaq yelerde olduğu bilinirdi. Yollarda maşınlar işıq süretile ötüb keçmekde idiler. Dayanacaq, svetafor, yol polisi bir az uzaq mesafede idiler.Üzünü ovuclarım arasına alıb gözüne dikildim.
-Ayten, danış.
-Neyi danışım?! Atamla qardaşımın menim günümü qaraya çevirdiklerini?

<< 1 ... 41 42 [43] 44 45 ... 84 >>