qaldırılmış durumda.Masanın üstü senedlerle, kağızlarla, qovluqlarla dopdolu.İncelemekden yorulub elden düşmüşdüm artıq.Eslinde heç heves-marağım da yoxdur, sadece Ayten beynimi yeyirdi deye bele prosese imza atmağa mecbur olmuşdum.Arabir gözlerim önümde dayanaraq meni heykele çevirirdi.
Elimdekileri masaya tullayıb pencereye yaxınlaşdım.Gözlerim ağır-ağır qapanaraq ellerimi belime qoydum.Nefesim gedib gelmeye başladı.
Axı kimdir o adam?! Kim?!
Telefon zengi meni silkeledim.Elimi cibime saldım.Ekranda Maksimin adı göründü. Qebul etdim.
...
Maksim qapını açıb meni başdan-ayağa süzdü.Son gürünüşde idim. Bir tek penceyi barmağıma keçirderek çiynimden asmışdım.Maksimin gülmesine gözlerimi berelderek başımı buladım.Eli ile içeri devet etdi.Penecyi divana tullayıb birbaşa eyvana keçdim.Gözel menzere var burda. Yaşıllıqla dolu tebiet.
Maksimin mene uzatdığı portağal şiresinden qurtumlayıb dedim:
-Aytenin işi-gücü meni deli etmekdir ancaq!
-Yene ne baş verib?
...
Divanda eyleşib dizlerime dirseklenmişdim.
-Bax bele.-deyib tamamladım.
Arxaya yayxanaraq gözlerimi yumdum.Ses gelmediyini görüb Maksimden soruşdum:
-Ne eceb susursan?
Maksim addım seslerine gözlerimi açıb baxdım.Eyvana çıxmışdı.Yanına gelerek elimi çiynine qoydum.
-Maks...
-O adam keçmiş erinin en yaxınlarından biri ola biler,-fikirli halda dillendi.
...
Yene Anastasiyanın zengi. Elimdeki telefona baxıb qerar vermeye çalışırdım.Zalda dövr etmişdim artıq.Maksim eyvandan seslendi.
-Ya cavab ver, ya da zengi bitir.
Dayanıb zengi qebul etdim.
-Ruslan, niye açmırsan?-başladı, ne başladı.
...
Penceyi yan oturacağa atıb sükanı işe saldım. Salona yayılan mahnıların heç biri beynime girmirdi.Sükanı sıxdıqca sıxırdım.
“FEMİNA” neşriyyatı.Obyekte nezer salıb bir qerar qebul etmeye çalışdım. Meni didib parçalayan bu lenetegelmiş hiss!
Qezeble maşından enib qapısını çırpdım.İçeri daxil olaraq pillekanları çıxmağa başladım.Süretimi artırdım.Katibe yerinde deyildi. Lap ela! Qapını döymeden içeri

<< 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 84 >>