evveller qorxaraq başlayırdımsa, getdikce İlhamın sayesinde bu qoruxdan aza doldum.Mene serbestliyi, sakitliyi, eminliyi öyredirdi proses boyunca.Bezen esebileşib qelemi qırırdım, defteri cırıq-cırıq edirdim.”Er”im sadece mene gülürdü.Deyirdi esebileşende şirin görünürem.Bezen ise sevincimin heddi-hüdudu olmurdu. İlhamın boynunu qucaqlayıb yanağıından öpürdüm uşaqtek.
Heyet evi idi. Gözel bağı vardı. Tez=tez çıxıb gezirdim.Ayrı-ayrı otaqlarda yatırdıq.Amma bezen ildırımdan qorxub qaçardım onun yanına, girerdimqollarının arasına, meni sakitleşdirerek yatızdırardı.Amma toxunmağı ağlının ucundan keçrtmezdi.
Tez-tez meni evden çıxardaraq gezdirirdi.Xoşuma gelen nese olurdusa alırdı.Geyimden tutmuş oyuncağa qeder.Teatrlara gedirdik.İnsanlar bizi er-arvad yox, ata-qız kimi görürdüler.Amma bezen bunaşübhe ile yanaşanlar da olurdu. Men ilk defe bu qeder insan toplumuna daxil olanda qorxmuşdum, ne edeceyimi bilmirdim.İlham menim qorxumu başa düşse de heç ne elemirdi.Evde tez-tez deyirdi kki, qorxunu özün basdırmalısan içinde.Bu söz evveller beynime girmirdi.Her defe çöle çıxanda insanların mene baıxşlarıdan utanıb yerin yarılaraq meni udmasını isteyirdim.Amma zamanla öyreşdim.Artıq insanlar arasında serbest gezib dolaşa bilirdim.Çekinmeden onlara baxırdım.
İlham bu müddeterzinde meni 2 oğlu ile tanıç etmişdi.Murad ve Hesen.İkisi de evveller menim belli olan görünüşüme göre menden xoşlanmasalar da, getdikce deyişikliklerle meni qebul etdiler.Aramızdakı yaş ferqi 8-9 olardı.Arvadı ise Ukraynada yaşayırdı.Daha sonralar öyrendim ki, xerçengden müalice alır orda.Elaqeden imtina etmişdi qeti şekilde.
1 il müddetinde men başdan-ayağa qeder deyişildim.Artıq serbest olduğum qederi ile iddialı idim.Erimle ögey oğullarım mene her cür destek olurdular.Men sanki bu aileye gelmemişdim, ele ailenin özünden idim.Danışığım, davranışım deyişilmişdi.Özüm seçim ede bilirdim.Analiz ede bilirdim.Qerar qebul ede bilirdim.Ve bunlara göre tek insana borclu idim-Erime!
Artıq 16 yaşımda mektebe

<< 1 ... 55 56 [57] 58 59 ... 84 >>