Maksim ellerimi skamyanın üstüne qoyub başımı bir daha qaldırıb semaya baxdı.
-Eminsen? Bunu öyrenmek istediyine eminesn?-ciddi soruşub göözlerini mene zilledi.
Cavab vermeyib başımı mezemmetle buladım.
-Yaxşı, yaxşı.Amma ilk önce de görüm-sende nece teessürat oyatdı?
-Gözel... Ağıllı...Güclü...Tehlükeli...
-Feminist. Ayten Musabeyli.Azerbaycanlıdır.5 ildir ki, Rusiyada “FEMİNA” jurnalına rehberlik edir.
Eşitdiyim ani xeberi meni yerimdece daşa döndermişdi. Başımı ağır-ağır Maksime çevirib şokdan berelmiş gözlerimle ona baxdım. Maksim dirseklerini dizlerine sıxıb başı ile tesdiqledi.
Sadece ve sadece inanılmaz!
-Amma meslehet görerdim ki, internetden heç ne axtarıb aramayasan, çünki onun haqqında ancaq dediklerim bellidir. Bu qeder.
...
Ayaqyoluya girib kranı açdım.Üzüme su vurub aynadan özüme baxdım. El-üzümü quruladım
-Necesen?
Tanış ve uzaqdan gelen ses.İçimdeki ağrı ile çevrilib baxdım.Qarşımda dosdoğma atam dayanaraq mene baxırdı.
Cavabsız qoymaq istedim, amma içimdeki ses buna imkan vermedi.
-Nece görürsense, ele.
Bizden başqa heç kim yox idi burada hele ki.
-London illerin nece keçirdi?
-Özün menden de yaxşı bilirsen.
Eseblerim sözzüme baxmırdı. Özümü gücle tutub saxlayırdım. Ellerimi yumruqlamışdım. Ele berk sıxırdım ki, dırnaqlarım az qala etimi kesirdi.
-Men heç ne bilmirem, oğlum.
“OĞLUM”...İlahi! Yox, birce bu olmasın!!!
-Men defelerle seninle elaqe yaratmağa cehd etdim, amma sen her defesinde imtina etdim.
-Lap ecceb de etmişem!!!-sesimi birden qezeble qaldırıb iri addımlarla oradan birdefelik çıxdım.
...
Özümü salon xaricine atıb havanı acgözlükle ağciyerlerime çekmeye başladım.
-Ne oldu?
Sakitleşdirici ses. Maksim.
-Heç ne.
Maksim elindeki qedehe baxıb derin düşüncelere qerq oldu.
-Senden müsbet enerji aldığımı qeyd etmeyi unutmuşdum az qala.
-Nese seni narahat edir?
-Sadece bilmek isteyirem: Sene nece adam tesiri bağışladım?
-Anlamadım?!
-Men yehudiyem, Ruslan.Ferid deyib yeqin.
-Ne var burada?! Menim Londonda

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 84 >>