hereket xetrimize deyer ve sakit addımlarla bizden uzaqlaşdılar.
- Ne isteyirsen, sifariş ele. - Züleyxa xanım qonaqperverlikle dedi.
- Sen seçsen yaxşı olar, - dedim.
O, mene adını unutduğum bir yemek teklif eledi. Gözümü döydüyümü görüb onun izahını verdi.
- Bu, langete oxşar et yemeyidi.
Ofisiantlar qayıtdılar, sifarişleri götürüb getdiler.
Züleyxa xanım yerini rahatladı ve heyatını danışmazdan evvel bir sual verdi:
- Men yoxa çıxandan sonra heyatınızda bir şey deyişdimi?
- Her şey deyişdi. Heyetimizde heyat öldü, - dedim.
Züleyxa ele ürekden güldü ki, sanki onun sesi Boğaziçinde qerar tutan bütün kafe ve restoranlarda eşidildi. Her halda mene ele geldi. Sonra o, uzun müddet susdu, Boğaziçinde üzen ağ yelkenli gemileri süzdü ve qemli-qemli:
- Gemiler ağ örpekli gelinlere oxşayır, taleleri qaranlıq ve kederlidir, - dedi. Ofisiantlar sifariş elediyimiz yemekleri getirdiler ve her ikisi bir ağızdan:
- Afiyet olsun, - deyib getdiler.
Züleyxa danışdıqca keçmişin xiffeti meni bürüyürdü. Bu xiffeti Boğaziçinden qopan külek de dağıda bilmirdi. Ve indinin özünde de etrafa qeribe etir saçan bu xanımın cazibesini her an hiss edirdim. O, heyatı bütövlükde yaşamağa alışmış adamıydı. Bu cür qadınlar haqqında en xoşagelmez fikirleri söylemekden çekinmirler. Bezileri onu kişileri bedbext eden cadugere, bezilerise göz qamaşdıran ve tez xerclenen var-dövlete benzedirler. Mense onu xezineye oxşadırdım. Çünki menimçün yene de celbedici ve sirliydi.
O, boş-boş şeylerden danışırdı, istanbulluların qeribe mexluq olmalarından, addımbaşı para güdmelerinden, xesisliklerinden söz açırdı. Dil qefese qoymurdu. Ele ürekden gülürdü ki, ağzında ağappaq dişlerini saymaq olardı. Kövrelende gözleri qeribe ve sirli görünürdü, seksuallığı bire-beş artırdı... Amma nedense o, sözünün canını demeye, söhbetinin meğzini anlatmağa telesmirdi. Bize getirilen yemeye de el vurmamışdıq. Onun fikri öz maceraları ile meni valeh elemeyin yanında, menim düşüncelerim ise Züleyxanın ağzında,

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 102 >>