fahişelikle meşğul olduğumu deyecek. Düzü, men bu cür lekelerden qorxmurdum, dünya vecime deyildi, onsuz da yaxınlarımdan yarımamışdım.(ZÜLEYXA)

Amma men şeherimizde varlı bir insan olmaq, özüme gözellik salonları açdırmaq, bununla da heyatda tutduğum yolun düzgünlüyünü sübut etmek isteyirdim ve burada ömürlük qalmaq fikrim yox idi. Ona göre de Gülzar xanımın şertine qismen razı oldum, dedim ki, men yalnız qeşeng ve varlı kişilerle yatmağa razıyam, çünki gözelliyi ve gücü sevirem...
Bu sözlerden sonra o yeni bir siqaret yandırdı, gözlerimin içine baxdı, sanki meni qiymetlendirirdi, yeni onun ölçü ve isteklerine cavab verirem, ya yox. Men külbaş da fikirleşirdim ki, Züleyxa kimi xanımlara sahib olmaq asandır, amma üst-başıma baxanda, qazancımı fikirleşende bu sarsaq düşüncelerimden vaz keçdim...
- İlk müşterim neft maqnatıydı. Cavan ve qeşeng idi, axırda esas müşterilerimden oldu. Amma mene verilen pullar az idi. Sonradan öyrendim ki, burada kenardan gelen fahişelere az pul verirler, erebler öz xanımlarını bizden azı on defe çox qiymetlendirirler.
Üç ayda bir defe Bakıya gelirdim. Fatime doqquzuncunu qurtaran kimi ere getdi. Sen bunu menden de yaxşı bilirsen. Çünki maşının qabağını kesen men yox, Qadirle sen idin. Qadir dedim, yadıma düşdü. İndi o hardadır? - Men cavab verdim ki, kommersiya ile meşğuldur. Herden buralara da gelir. - Doğrudan, nece de bilmemişem. Ayıb olsun ona. Heç olmasa, baldırlarıma baxmaq üçün yanıma geleydi. - Ürekden güldü ve bu defe siqaretin tüstüsünü üzüme üfürdü, ele bil Qadirin hayfını menden çıxırdı. Bir az fikre gedenden sonra: - Men o biabırçılıqdan sonra mehlemizde görünmedim. Tebii ki, uşağa qalmağımı mehlemizde ailemizden ve Yusifden başqa heç kim bilmirdi. Buna baxmayaraq, mehellemizde görünmek istemirdim. Daha çox Fatimegile gedirdim. Onun menden zehlesi getdiyini, yeqin, bilmirsen. Eri ise menden ötrü sinoy gedirdi. Burda durma, orda dur, burda oturma, orda otur. Fatime deli olurdu. Elacı olsaydı, meni qapıya da

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 ... 102 >>