yalayırdı, yeqin hemin zaman, yeni bu sirli ve ehtiraslı yalama zamanı gözelçeni xeyalında canlandırırdı.
Biz indi hemin heyatı yaşayırdıq, daha doğrusu, biz heyatı kinolardakı kimi yaşamaq isteyirdik...
- İndi neyniyek? - Qadir menden soruşdu. Men çiynimi çekdim, sonra:
Gözlemek lazımdır, - dedim.. Qadir:
- Derse gedende onu lağa qoyarıq.
- Yusif bizi ezişdirer, - men onun bu sarsaq teklifine qarşı çıxdım.
- Qorxaq, Yusif bize neyniyecek? Uzaqbaşı Züleyxanın atasına deyerik. Bir müddet dinmez dayandıq. Otaqdan ses-semir gelmirdi.
- Yaxşısı budur balıqçıların yanına gedek, balıq tutaq, onu sataq ve Züleyxanın istediyi pulu verek...
Sahile düşdük. Hava külekli olduğundan denizin sahilinde heç kim yoxuydu. Bir az sahilde veyillendik, küleyin ora-bura qovduğu dalğalara tamaşa eledik. Qağayılar yoxa çıxmışdı, yalnız bir qağayı denize enmek üçün çalışırdı, öz dilinde nese deyirdi, görünür, suyun üzünde nese görmüşdü, ancaq külek ona aman vermirdi ve yeniden geri atırdı, adalara teref dartırdı... Hemin gün, ele sonrakı günler de biz balıq tuta bilmedik. İşimiz-gücümüz heyetde oturub Züleyxanı gözlemek idi...
Bir gün, o özü bizi çağırdı, şehadet barmağıyla işare eledi ki, bize sözü var. Her ikimiz üreyimizde sevindik.
- Kim mene Yusifin ora girdiyini xeber elese, sinemi ona gösterecem, - deye Züleyxa barmağını qoca encir ağacına teref tuşladı.
- Budlarını da? - Qadir telesik soruşdu. Züleyxa:
- Onları da, - deye razılaşdı, - ancaq heç kim bilmesin. - Sonra ise barmağı ile bizi hedeledi, güle-güle qapını örtdü ve otağın içinde zümzüme elemeye başladı. Biz yerimizden terpenmirdik. O, bunu duydu, sesini kesdi, qapını qefil açdı ve:
- Niye qurumusunuz, gedin de! - dedi ve qapını çırpdı.
Biz yerimizden götürüldük. Pillelerden düşende Qadirin ayağı mene ilişdi ve tepesiüste yere geldi, incevardan qumluğa düşdü, bir şey olmadı. Elece ufuldaya-ufuldaya dirseyini ovuşdurdu. Onun qapqara üz-gözünde ezabqarışıq xoş ifade duydum.
Züleyxanın "ora" saydığı yer qoca

<< 1 2 [3] 4 5 ... 102 >>