feminist qurumuydu.
Bu müsabiqe ereb ölkelerinde böyük hay-küye sebeb oldu. İslam fanatları hebsxana rehberliyini ve bizi ölümle hedelemeye başladılar. Hetta bir neçe defe hebsxanaya basqı da yapdılar, oranı yandırmaq cehdleri de oldu. Allahım meni bu defe de darda qoymadı. Nedir, ele bilirsen, fahişelerin allahı olmur?
Tebii, son sözler mene ünvanlanmışdı ve men müdrik adamlar kimi susurdum.
- Bir gün hebsxanada hamı bir-birine deydi. Bize tapşırdılar ki, otaqlarımızı seliqeye salaq ve gelecek qonaqların yanında artıq-eskik danışmayaq. Sonradan bildim ki, gelen qonaq Türkiyenin Dubaydakı konsulu Orhun beydir. O, hebsxanada saxlanılan soydaşlarına baş çekmeye gelmişdi. Deyesen, burada saxlanılan qadınlardan kimse kenara mektub ötüre, veziyyetinin pis olduğunu çatdıra bilmişdi. Biz hemin qadının kimliyini sona qeder öyrene bilmedik.
Hebsxanada saxlanılan qadınların veziyyetinin çox yaxşı olduğunu göstermek üçün türkiyeli elçini menim de kamerama getirdiler. Eslinde, o, mene göre hebsxanaya gelibmiş. Orhun bey menim şeklimi gören kimi aşiq olmuşdu ve sonralar bunu etiraf etdi. O, yaraşıqlı bir insan idi. Saçları çallaşmışdı, yaşı 50-ni haqlamış olardı. Mahmudla danışıb ki, meni satsın, yeni para evezine, vaxtından evvel azadlığa buraxılmağım haqqında mesele qaldırılsın. Öz qiymetimi hele de bilmirem. Her halda, az mebleğ olmaz, yeqin.
Menim hebsxanadan çıxmağım ve Dubaydan getmeyim Mahmuda da serf edirdi. Gözellik müsabiqesinin qalibi olan bir fahişeden canını qurtarmaqla islamçıların hedelerinden de azad olardı. Hem de onun menim baremde uydurduğu cinayet işi qondarmaydı. Bunu çoxları bilirdi. Orhun bey müsabiqeye tesadüfi tamaşaçı kimi gelmemişdi. Onun Dubay zenginleri ve yüksek rütbelilerile geniş elaqeleri vardı. Atasının hesabına. Atası bir zamanlar burada herbi attaşe olmuşdu. O biri terefden ise Azerbaycan özünün konsulluq selahiyyetlerini müveqqeti Türkiyeye vermişdi. Çünki yenice müsteqil olmuşdu ve xaricde elçilikleri yoxuydu.
Bütün bunları men

<< 1 ... 21 22 [23] 24 25 ... 102 >>