cılızlaşdırır...
Taksi tutub mehmanxanaya geldim. Bakıdan getirdiyim araqdan bir çappa stekan içdim, restorana qalxıb şam eledim. Otağıma qayıdandan sonra uzun müddet yuxuya gede bilmedim. Arağın da tesiri ölüb getmişdi. Televizorda maraqlı kinolar axtardım. Tapdıqlarıma da sona kimi baxa bilmedim, hövselem çatmadı. Bezi kanallar pulluydu. İsteseydim baxa bilerdim. Amma orda da ferli bir şey tapacağıma emin deyildim. Pornofilmler meni heç zaman celb etmeyib... Penceremin önünde dayanıb yuxuya getmeye hazırlaşan şehere baxdım. İstanbul şıltaq körpelere benzeyirdi, sayrışan işıqlarından anlamaq olardı ki, yatmaq hevesi yoxdur. Bir-birimize oxşayırdıq. Züleyxa, İstanbul ve men. Biri ebedi yuxuya getmiş, biri daim oyaq, biri ise ikisinin ortasında. Amma yatmaq lazımıydı. Geceler yuxulu adamları, gündüzler ayıqları sevir.
Qar kimi ağ çarpayıma uzandım. Döşekağının beyazlığı ve temizliyi qelbimde qeribe hissler yaradırdı...Ne illah edirdimse, yuxum gelmirdi, görünür, bu da ondanıydı ki, yuxu haqqında çox düşünürdüm. Yatağımda o teref-bu terefe çevrile-çevrile geceni birteher yola verdim...
* * *
Seher açılan kimi "Bahar çiçekleri" gözellik salonuna geldim. İndi buranı Züleyxanın en yaxın refiqesi Eslihan xanım idare edirdi. Gözelliyine söz ola bilmezdi. Amma etiacı ve eqoist qadınlara benzeyirdi. Bu cür qadınların dodaqları nazik, döşleri xırda olur, amma beden quruluşuna söz ola bilmez: 90-60-90. Züleyxa, belke de acıdil qızları qesden seçirmiş, onu üstelemesinler deye. O:
- Züleyxadan size yalnız bu qalıb, - dedi ve mene bir şekil uzatdı.
Bu, üç yaşlı Mehemmedle Züleyxanın şekliydi. Balaca Mehemmed Züleyxanı qucaqlamışdı, sanki onu iyleyirdi. Züleyxa bu şekli mene Boğaziçinde göstermişdi ve onu portmanatında gezdirirdi...
- Zinet eşyalarını heç sevmezdi, bir defe taxan kimi refiqelerine paylayardı, -deye Eslihan xanım elave eledi.
Bununla da o demek isteyirdi ki, Züleyxanın ne mülküne, ne de var-dövletine iddia elemeye deyer. Evlerinde de bu fikre düşenler

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 102 >>