avtobusla da körpüden adlayaram. İstanbullu arkadaşlarım mene maşın ayırdıqlarından avtobusa ehtiyac olmadı. Hemin axşam müveqqeti sürücüm Ehmed beye zeng eledim, hara gedeceyimi dedim. O, cavabında Erteden çıxaq, İstanbul yollarında basabasdır, - dedi ve biz saat doqquzu adlamamış Göytepeye yollandıq.
Yolda neheng ticaret merkezine rast geldik. Ehmed bey dedi ki, bura ermeniler nezaret edirler. Universitetin olduğu Bağlarbaşı caddesine çatdıq.
Göytepe İstanbulun Asiya hissesinde yerleşse de, Avropa üslubunda tikilmişdi, bir neçe korpusdan ibaret idi.
Qapı gözetçisi önce bizi içeri buraxmaq istemedi. Bir neçe il bundan evvel İstanbulda olan terror aktları universitetlere de girişi çetinleşdirmişdi, bina ciddi mühafize olunurdu. Men gözetçiye başa saldım ki, çox vacib bir iş üçün gelmişem ve rektorla görüşmesem, geri qayıtmayacam. O, mecbur olub gözetçibaşını çağırdı. Üzünden zehm yağan, dilden ise iti ve şirin olan gözetçibaşı da menimle uzun-uzadı danışdı, sonra rektorun qebul otağına çıxdı ve qayıdıb dedi ki, rektor beyle görüşmek üçün önceden növbeye yazılmaq lazımıydı, amma müsafir olduğumuza göre rektor bey bizi qebul edecek, bir buçuq saatdan, yeni saatyarımdan sonra.
Ehmed bey maşına qayıtdı, mense universitetin heyetindeki parkda gezmeye, var-gel elemeye başladım. Rektor Yılmaz Durmuşa deyeceyim sözleri götür-qoy eledim. Keçmiş telebesi barede
o nese bilmeliydi. Çünki yabançı telebelerle rektorlar özleri birbaşa meşğul olurlar, onların taleyine cavabdehdirler.
Havada qeribe ayaz vardı, sanki bir azdan qar yağacaqdı. Neçe gün idi ki, güneş görünmürdü. Nedense dörd yüz il bundan qabaq Boğaziçinin şaxtadan donması yadıma düşdü. Bu hadise "deli" leqebli Sultan Mustafa döneminde baş vermişdi. Adamlar nese pis bir olayın baş vereceyinden qorxurdular. Çünki o boyda nehrin donması şeytan emeliydi. Tanrı heç zaman bele işlere qol qoymazdı. Neticesi de o olmuşdu ki, yeniçeriler Sultan Mustafaya qarşı qiyam qaldırmış ve onu yatağındaca boğmuşdular...
Qapı

<< 1 ... 38 39 [40] 41 42 ... 102 >>