He, bele bir telebemiz vardı, özü de yaxşı oxuyurdu, amma bir neçe ay bundan önce yoxa çıxdı. Biz Bakıya, anasıgile yazdıq. Oradan bize xeber geldi ki, oğulları İstanbuldadır. Amma o, yoxa çıxmışdı. Sonra evlerine telefon açdıq. Eyni cavabı aldıq. Bizim israrlı suallarımıza cavab olaraq anası telefonu bağladı.
Bu arada katibe içeri girdi ve üzünü mene tutub bir daha soruşdu:
- Efendim ne buyurur, çaymı, qehvemi? Men çay sifariş eledim.
- Eşitdim ki, Mehemmedin adı PKK terrorçusunun üstünden tapılmış qeydlerde var, - dedim.
- Siz Dinqonu deyirsiniz, Dinqo Elçatmazı. Merdinliydi. O da bizim telebeydi, amma daha önce yoxa çıxmışdı. Bunun üstünde bizim başımız çox ağrılar çekdi. Emniyyet memurları hele de bizden el çekmeyibler. Bezi qezetler ise universitetimizi az qala terror yuvası adlandırır.
- Bütün bunlar qeribedir, - dedim, - kim olsaydı sizden şübhelenerdi, - rektorun tutulduğunu görüb, - meni düz anlamadınız. Demek isteyirem ki, Mehemmed sizin telebeniz ola-ola hansısa namelum qrupa qoşulub, özü de yaxşı oxuyan telebeniz. Belke gündelikde adı çekilen sizin Mehemmed deyil.
- Ola biler. Amma onlar, yeni emniyyetçiler, buna emindirler. Men o qeydleri size vere bilerem. Belke siz meseleye bir aydınlıq getiresiniz. Bizim de canımız bu dedi-qodulardan qurtarar. Onun suretini emniyyet memurları mene verib.
Bu sözlerden sonra o, katibeni çağırdı ve tapşırdı ki, Dinqonun gündeliyinin suretini çıxardıb mene versinler.
Men katibeni gözlemedim ve Yılmaz beyle xudahafizleşib otaqdan çıxdım. Qapıdan çıxarken Yılmaz Durmuş arxadan:
- Arkadaşlara salam deyin, - dedi.
- Mütleq deyerem.
Amma ondan bir neçe saniye sonra Yılmaz beyin salamlarını, çatacaqları adları, ünvanları unutdum.
Qebul otağında çox lengimedim, katibe gündeliyin suretini getirdi ve men mehmanxanaya telesdim. Dinqonun gündeliyini oxumaq indi menimçün bir nömreli meseleydi. Mehmanxanaya çatandan sonra sürücünü serbest buraxdım. Onsuz da mehmanxanadan çöle çıxmaq fikrim yoxuydu, sürücünü boş-boşuna

<< 1 ... 41 42 [43] 44 45 ... 102 >>