kes balıq tutmur ki. O, heyata ümidini belece gerçekleşdirir, özüne ürek-direk verir. Ümidin getirdiyi ov köhne de ola biler, teze de. Esası ovdur, balığın qarmağa keçmeyidir. Menden yaşca böyük müdrikler defelerle deyibler: balıq qadın kimidir, onu tovlayıb tutana qeder senin, tutandan sonra sen onun olursan. Çünki "kişi qadının arxasınca qadın onu tutanacan qaçır".
Başımı bu cür yüngül fikirlerle qatırdım ki, hardansa ağlıma bir fikir düşdü ve üşendim. Züleyxanı men onunla görüşenden bir neçe ay sonra qetle yetirmişdiler ve polisin menden de şübhelenmeye esası vardı.
Bu fikir qefil meni haqladığı kimi, qefil de yox oldu. Çünki esassızıydı... Qloballaşmaya qarşı olsam da, cani deyildim ve heç kim meni izlemirdi, her halda, psixoloji tesir vasitesi olan açıq teqibi hiss elememişdim.
Boğaziçinin sahilinden bir az aralıda Amerika bayrağı dalğalanırdı. Ve mene ele geldi ki, kimse bayrağın taxıldığı ofisin eyvanından gizlince Boğaziçine sarı baxır.
Bir qeder önce ise iranlı hemkarım: "Gören, Amerika İranı vura bilermi ve eger vursa, azerbaycanlı qardaş-bacılarımız ne fikirleşecek?" - deye sual etmişdi.
Canımdan üşütme keçdi ve mehmanxanaya telesdim. Men de Mehemmed kimi qarabasmalar içinde yaşamağa başlamışdım...
* * *
Seher erteden meni portyenin telefon zengi oyatdı ve hava alanına (limanına) getmeyin zamanının çatdığını dedi. Maşın otelin qarşısında gözleyirdi. Danışdığımız kimi, meni sürücüm Ehmed bey yox, mehmanxana taksisi aeroporta aparacaqdı.
Hava limanına vaxtında çatdıq, seher saatları olduğundan yollar ele de basırıq deyildi. Göy köynekli sürücü Bakıya uçacağımı eşidende:Arkadaşım, Bakıda çox vodka içirler, - dedi, üzündeki tebessümü gizletmedi. Deyesen, o da hal ehliydi ve "vurmaqla" arası sazıydı...
- Sizde de rakını severler, - dedim.
- Rakını Mustafa Kamal efendi de severmiş, - dedi ve güldü.
Biz vaxt öldürmek üçün yolboyu ordan - burdan danışdıq, Türkiye-Azerbaycan birliyinin qırılmazlığından, ermeni soyqırımının qondarmalığından söz açdıq,

<< 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 102 >>