size çay getirerem, - deyerek, metbexe keçdi ve menim:
- Zehmet çekmeyin, - sözlerimi qulaqardına vurdu.
O gelene kimi etrafa göz gezdirdim. Servantda bir neçe şekil vardı. Durub onlara yaxınlaşdım, diqqetle baxdım. Mehemmedin uşaqlıq şekli, bacısı ile birge dayanıb, görünür, köhne mehlede çekilib. Mehemmedin eyninde ağ, uzun alt paltarı var, belelerini qoca kişiler geyinir. Bacısının uzunqol köyneyi ve uzun tumanı var, başına yaylıq bağlayıb. Her ikisi neyese baxıb gülür, gözlerini de azcana qıyıblar. Yusifin duşxanasının böyrü görükür, encir ağacının kölgesi ora düşürdü.
Sonra Mehemmedin cavanlıq şekli gelirdi. O, bu şekli, yeqin, şeref lövhesi üçün çekdiribmiş. Mene bele geldi. Qaraqaş, qaragöz bu oğlan hemin vaxt ne düşünürmüş, gören? Fikirlidir, sanki, qarşıda onu ağır döyüş gözleyir. "İndi hardadır?" - deye özüm-özüme pıçıldadım ve nedense onun günahsızlığına inandım.
Fatime xanım bir azdan mecmeyiyle birge qayıtdı. Çayı stolun üstüne qoydu, menim şekillere diqqetle baxdığımı görüb:
- Köhne mehlemizi tanıdınız, yeqin? - Başımla tesdiqledim. - Mehemmed bu şekli Türkiyeye getmezden önce çekdirmişdi, - deye elave eledi.
- He... - Men dodağımın altında mızıldandım.
- Çayınızı için. Lenkeran çayıdır, reng qatılanlardan deyil.
Men yerime qayıtdım. Fatime xanım böyürdeki kresloda oturdu, başını aşağı saldı. O, yeqin ki, menim danışmağımı gözleyirdi. Men neden başlayacağımı bilmirdim. Onun gözlemeye hövselesi çatmadı ve başını qaldırıb:
- Mehemmedi gördünüzmü? - soruşdu.
Men cavab vermezden önce onun üzüne diqqetle baxdım. Sanki hicabın altından mene zillenen gözler Züleyxanınkıydı. Amma sifet o deyildi. Onda daha çox ezab vardı, mense Züleyxanı sağlam ve cavan kimi yadımda saxlamışdım. O, menim diqqetle baxdığımı görüb heyecanlanan kimi oldu, qızardı, yaylığını düzeltdi. Men:
- Orda dediler ki, Mehemmed yoxa çıxıb, siz bilen harda olar? - deye suala sualla cavab verdim. O, duruxdu. Qeribeydi ki, heç nigaran olmadı da. Sanki her şeyden xeberi vardı. "Bu

<< 1 ... 53 54 [55] 56 57 ... 102 >>