nece anadır?!" Özlüyümde heyretlendim. Sonra Fatime xanım hüznlü sesle:
- Biz heç ne bilmirik, - dedi, - ele bilirdim, siz nese bilirsiniz.
- Mehemmedin yoxa çıxmasını size İstanbuldan da xeber veribler. Heç narahat olmadınızmı? Fatime xanım yene de susdu. Men davam eledim:
- Sizin bacınız vardı, Züleyxa. Ondan xeberiniz var?
Züleyxa adını eşidende sanki onu ilan vurdu, ağzı-gözü eyildi, kirpikleri seyrimeye, dodaqları ve elleri titremeye başladı.
- Ondan danışma! O, kafirdir! - deye üzüme bozardı.
- Onun haqqında keçmiş zamanda danışsanız yaxşıdır, - dedim, - çünki o, yoxdur, o, ölüb, daha doğrusu, öldürübler.
Menim bu sözlerim Fatime xanıma tesir elemedi. Görünür, o, ölümden xeberdar idi, belke de bu qara xeber onun vecine deyildi.
- Mehemmedden şübhelenirler, - dedim, - onun adı bir terrorçunun gündeliyinden tapılıb.
- Mehemmedin o qancığı öldürmesine inanmıram. Amma öldürübse, südümü ona halal edirem.
- O, sizin bacınız idi, onun haqqında bu qeder qansız niye danışırsınız ki?! - heyretimi gizletmedim.
Fatime xanım hikke ile:
- Siz heç ne bilmirsiniz. Siz onu tanımırsınız! - dedi. Sonra o biri otağa keçib, "Hürriyyet+" qezetinin bir neçe nüsxesini getirdi ve stolun üstüne atdı. - Baxa bilersiniz, adam onlara baxanda özü özünden iyrenir. Eslinde, men onlara el vurmamalıyam, kitabımız buna icaze vermir, amma mecburam.
Qezetleri bir-bir sehifeleyib baxdım. "Hürriyyet+"in elaveleriydi. Züleyxanın yarıçılpaq şekilleri qezeti "bezeyirdi". Şekillerin hamısı, demek olar ki, eyni pozada çekilmişdi. O, ne istediyiniMen yerime qayıtdım. Fatime xanım böyürdeki kresloda oturdu, başını aşağı saldı. O, yeqin ki, menim danışmağımı gözleyirdi. Men neden başlayacağımı bilmirdim. Onun gözlemeye hövselesi çatmadı ve başını qaldırıb:
- Mehemmedi gördünüzmü? - soruşdu.
Men cavab vermezden önce onun üzüne diqqetle baxdım. Sanki hicabın altından mene zillenen gözler Züleyxanınkıydı. Amma sifet o deyildi. Onda daha çox ezab vardı, mense Züleyxanı sağlam ve cavan kimi

<< 1 ... 54 55 [56] 57 58 ... 102 >>