rüsvay eleyib...
- Bu qezetleri size kim gönderirdi?
- Kimin gönderdiyini bilmirem, amma bu cür qezetler müntezem olaraq bize gelirdi. Onların çoxunu cırıb atmışam ki, uşaqların eline düşmesin.
Men üreyimde onunla qismen razıydım, daha doğrusu, razılıq notları herden ağlımdan keçirdi. Bele baxanda, Züleyxa hamımıza xeyanet elemişdi. Qefil yoxa çıxandan sonra, sanki, işığımızı,havamızı, sevincimizi de özü ile aparmışdı. Amma başqa bir Züleyxa da vardı. Seven ürekli, cazibedar, özü demiş, nağıllardan gelmiş bir gözel. Ve indi onun müsahibesini oxuyanda bizi unutmadığının şahidi oldum, Fatime xanıma, taleye etiraz eledim:
- O, niye ölmeliydi axı?! Yalnız bu sözlere ve azad yaşamaq eşqine göremi?! - deye qeyzle soruşdum.
Fatime xanım esebi halda suala sualla cavab verdi:
- Siz buna azad yaşamaq deyirsiniz? O, yolunu azmışdı, ailemizi biabır elemişdi?! Bu yazıları oxuyanlar ne düşüne biler?! Müqeddes bir ailenin övladı, imam kimi bir babanın nevesi exlaqsızmı olmalıydı?!
- Men sizi başa düşürem, - aradakı gerginliyi azaltmaq üçün sesimin tonunu aşağı saldım, - amma Mehemmedin burda ne günahı? Mehemmedi bu işe niye qatmalıydınız ki? Fatime xanım da sakitleşdi ve az qala pıçıltıya keçdi:
- Mehemmed özü de bunu isteyirdi. Türkiyeye gedenden bir ay sonra geri qayıtdı, dedi ki, Züleyxanın şeklini internetdi-nedi onda görüb, televizorda da ağlına geleni danışırmış. İlahiyyat fakültesinin telebesi, Quran oxuyan, namaz qılan gence bu menzereler nece tesir ede bilerdi. Eger bilseydiler ki, Züleyxa kimi bir f... (sözünün dalını getirmedi) Mehemmedin xalasıdır, o özünü nece hiss ederdi. Men de ona dedim ki, İstanbula qayıt ve onu öldür. Ele bele de dedim: "Get o qancığı öldür!"
Fatime xanım danışa-danışa özü de bilmeden yene de sesini qaldırırdı. Sese qızı yan otaqdan çıxdı ve:
- Ana! - dedi.
Fatime xanım onun eyhamını, yeni "qonşular eşider", ona göre de sesinin "xodunu" alsın eyhamını başa düşdü ve:
- Cehenneme eşitsinler! Onsuz da alemde rüsvay olmuşuq, - deye

<< 1 ... 57 58 [59] 60 61 ... 102 >>