oxşayırdı. Bununla da o, sanki üzündeki menfi ve yad baxışları hemin burulğanda batırırdı...
He, indi tapdım: istanbullu ressam Serdar Küçükoğlu menim telebe dostuma benzeyirdi. Onları birleşdiren nese vardı. Yeqin ele ona göre de Serdar beye tez isinişmişem. Amma dostum, Mopassanın qehremanından ferqli olaraq xanımların üreyini ele alan birisi, "ürekyeyen" deyildi. Yavaş-yavaş ona yaxınlaşdım ve bayaqkı atmacasını cavabsız qoymadım:
- Bele de. Dünyanın işlerini hell elemeye girişmişem, - deye zarafat eledim.
- Gel otur, aparım.
- Yox, sağ ol, metro yaxındadır, - deye onun teklifinden imtina eledim.
- Günortadır, bir çay içek.
Susuzlamışdım. Ona göre de boyun qaçırmadım, hem de bir qeder kefim açılardı. Keçmişden- gelecekden danışardıq.
Metroya yaxın yerde, kiçik parkdakı kafede eyleşdik. Yüngülvari nahar eledik. Amma maraqlı burası deyil, maraqlısı dostumun Amerika seferi barede mene danışdıqlarıydı.
- Bir qrup hakimnen Nyu-Yorka getmişdik. Biz tezelerdenik axı. Özlerini bize göstermek isteyirdiler.
- Göstere bildiler? - deye soruşdum.
- Özü de nece!
- Azad qadın heykelini de gördün, yeqin?! - Menim bu sualımda maraqdan çox istehza vardı. Dostum:
- Çox şey gördüm, - dedi ve nedense astadan danışmağa başladı. - Bu Amerika deyilen fiksiyadır, yeni, saxtadır. Guya, bunlar bize demokratiya, azadlıq, tehlükesizlik getirecekler. E, bunlar dünyanın her deşiyinde terrorçu, quldur axtarırlar, amma Amerika quldurlarla, başkesenlerle doludur.
- Yox eşi, sen de, - deye yüngülce etiraz eledim.
- Kinolarına baxmamısan?
- Kino ayrı, heyat ayrı, - sadelövhcesine dedim, amma meqsedim onu danışdırmaq idi. Kenar müşahide hemişe meni celb edib.
- Eyni şeydi. Amerikada heyat ele kinolardakı kimidir. Tesevvür ele: Nyu-Yorkun ortasında hotelde yaşayırıq. Ora düşen kimi bize xeberdarlıq elediler ki, beş küçe o terefe getseniz, sizi soysalar, günah özünüzdedir. Ne polis, ne zad, boş şeydi. Herenin belinde bir tapança var. Bir defe yolnan hansısa şehere gedirdik, qeliz adı

<< 1 ... 62 63 [64] 65 66 ... 102 >>